Hoewel ik me focus op lange termijnbeleggingen, ben ik ook maar een mens. Dus ook gevoelig aan nieuwe inzichten, veranderende behoeftes, … En zo gebeurde het dat ik recent een groot gedeelte van mijn fondsen uit de eigen portefeuille verzilverde. Dit ten bate van een ander investeringsproject waarvoor een bank mij wel krediet verleende, maar toch ook van mij verwachtte dat ik een eigen bijdrage in het risico deed.

Deze verkoop laat me toe om eens de andere kant van de medaille te bekijken. Is deze belegging uiteindelijk een goede keuze gebleken? En wat is er nog vast te stellen?

Waarover ging het? Op 29/12/2011 net voor de opstart van deze blog,  verstuurde ik een voorstel naar verzekeraar Euresa Life waarbij ik op basis van informatie inspecteur 8 verschillende fondsen groepeerde. Het ging over een bedrag van € 8.000. Uiteindelijk was de info die inspecteur mij bezorgde niet correct. Elk fonds moest minstens voor € 1.000 geld bevatten. Om dit te bereiken diende ik dus 2 voorziene fondsen te schrappen en het vrijgekomen geld te verdelen over de 6 reeds aanwezige fondsen.

Leerpunt 1: reglementering bij verzekeringsfondsen in relatief complex. Als zelf een vertegenwoordiger van een verzekeraar u verkeerd adviseert dan weet je het wel.

Betrokken verzekeringsinspecteur had wel soepelheid betoont in onderschrijvingsmodaliteit. In feite diende voor zijn product een minimuminvestering van € 15.000 te gebeuren. Mits belofte dat er enkele maanden later nog wat aanvullend geld in de richting van het contract ging, kon ik toch opstarten.

Leerpunt 2 : soms kan afgeweken worden van de strakke rigide interne regels bij een verzekeraar. Zeker als er garantie is dat je uiteindelijk toch in de pas gaat lopen.

Per 01/10/2012 stortte ik bijkomend € 7.000 in de belegging. Ze bevatte nu 9 fondsen: 11% zat in een obligatiefonds, 15 % in een gemengd fonds met defensief karakter (max. 30 % aandelen), 23 % zat verdeeld in 2 Europese aandelenfondsen, 10 % zat in een wereldwijd aandelefonds en 40 % stak in sectoriële aandelenfondsen (20 % in 2 energiefondsen, 10% in 1 cleantechfonds en 10 % in een waterfonds). 80 % van de belegging was in € en 20 % van de belegging was in $.

Per 01/03/2013 besloot verzekeraar zijn werking te laten uitdoven. Er werden geen nieuwe contracten meer geaccepteerd. De bestaande konden hun looptijd uitdoen.

Medio 2016 liet verzekeraar me weten dat ze enkele fondsen uit haar aanbod schrapte. Dit wegens geleidelijk uitdoven van haar bestaande portefeuille. 2 van de fondsen waar ikzelf in zat, werden geschrapt.  Ik moest dus ongewild zelf arbitreren. Gelukkig (en terecht) zonder extra kosten.   Het gemengd fonds werd vervangen door een aandelenfonds op Europa gericht. Het aandelenfonds dat wereldwijd belegde werd vervangen door 1 van de ecologiefondsen, die reeds in de belegging stak, en die eveneens in $ noteerde. De risicograad werd dus wel ietsje opgedreven.

Voor de rest bracht ik in de voorbije jaren geen wijzigingen aan.

Per 07/10/2017 vroeg ik het geld op. Een storting van € 20.227,71 kwam op mijn rekening per 23 /10/2017.

Leerpunt 3 : verzekeringsbeleggingen verkopen duurt langer dan modale bankbeleggingen verkopen.

Als ik goed reken kom ik uit op een actuarieel rendement van 5,728 %. Mag ik daar tevreden mee zijn?

Uiteraard had ik via een belegging op een spaarrekening of kasbon een lager rendement ontvangen dan wat ik nu ontving. Dit gezien de lage rentes. Maar daar stonden geen kosten, noch risico’s tegenover.

 

Had ik alles in een fonds belegd dat de MSCI World index volgde, dan had ik een gemiddeld jaarlijks rendement gehad van 11,07 %. Hield ik de focus op Europa, dan had ik gemiddeld 6,84 % verkregen. Deze cijfers zijn geplukt uit deze website . Uiteraard wordt hier gerekend met opbrengsten zonder kosten. Iets wat in de financiële wereld voor de particuliere klant niet haalbaar is.

Leerpunt 4: het is niet evident om na verloop van tijd te evalueren of u al dan niet de juiste keuze maakte. Welke moeten uw vergelijkingspunten zijn? Zeker bij een voldoende gespreide portefeuille is vergelijken na de feiten niet eenvoudig.

Kosten nemen een grote hap uit het rendement. Maar door de kosten kon ook in 1 contract een grote risicospreiding georganiseerd worden. Weegt het 1 tegen het ander op? Zeker sinds de opmars van digitale banken en/of van ETF’s . Dit zijn alternatieven waar de kostenstructuur lager is. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik binnen het huidig aanbod van digitale banken ook op vandaag niets vindt waar ik alle betrokken fondsen had kunnen aankopen. En het aantal duurzame ETF’s stijgt wel, maar ook daar lijkt het me niet dadelijk evident om binnen het bestaande aanbod een gelijkaardige keuze te kunnen maken.

Leerpunt 5: wil je voldoende gespreid duurzaam beleggen, dan zijn de New Kids On The Block momenteel nog geen volwaardig alternatief.

Leerpunt 6: een verzekeraar in run-off wekt misschien niet dadelijk het volste vertrouwen, maar gezien er contractuele bepalingen, moeten die ook nageleefd worden en moet een klant daar in feite niet wakker van liggen.

Addendum dd 10/11/2017:

Vandaag telefoon ontvangen van mijn bankkantoor met vraag of ik in kader van artikel  505 van het Strafwetboek en van artikel  57 §3 van de wet van 22 maart 1993 op het statuut en het toezicht op de kredietinstellingen wat bijkomende inlichtingen wou verstrekken onder het geld dat op mijn rekening gekomen was. De kantoorhouder zat er zelf wat verveeld bij, maar de compliance-afdeling van de hoofdzetel kan je natuurlijk beter niet voor het hoofd stoten. In de verklaring over repatriëring van het geld moest bevestigd worden dat de belegging haar volledige fiscaal regime ondergaan had in zowel België als in het buitenland. Uiteraard ook geen probleem hiermee. Onderaan het formulier stond reeds ingevuld dat het mijn bedoeling is de overgebrachte kapitalen duurzaam te beleggen bij de bank. Terwijl de verkoop van de stukken juist gebeurde om in kader van krediet door zelfde bank verstrekt tegemoet te komen aan hun eis om eigen inbreng te doen. Banken? Je geraakt daar steeds minder aan uit!

Leerpunt 7: zelf al ben je zuiver op de graad, blijkbaar gaat men er nog steeds automatisch van uit dat je wellicht zwart geld probeert wit te wassen en klapt de parapluie open bij de ontvangende bank. Een papiertje met je handtekening hebben ze nodig en de keuzemogelijkheden er op hebben ze voor jezelf al erg beperkt. Zo lopen ze zelf niet tegen de lamp als er later alsnog blijkt iets niet koosjer te zijn met je buitenlandse verrichting.