David Lynch, de regisseur van Twin Peaks zal het wel nooit gedacht hebben, maar vanaf 30/04 gaat er in België een regelgeving in de verzekeringswereld van kracht, die naar zijn serie genoemd lijkt te zijn.

Essentieel gaat het over regelgeving, die de MiFID reglementering zoals die al enige tijd in de banken gekend en opgelegd is, nu ook uitbreid en aanpast naar de verzekeringssector. Doemdenkers neigen wel eens om er naar analogie met de teaser uit de cult TV-reeks “Who killed Laura Palmer?” een doodsbericht voor de verzekeringsmakelaar in te ontwaren. Maar is dit wel zo?

In alle geval niet alleen verzekeringsmakelaars, maar ook verzekeringsmaatschappijen en hun andere tussenpersonen zullen hun manier van werken toch minstens even tegen het licht moeten houden.

Met Twin Peaks 2 wordt de verzekeringswetgeving herschreven.  Zo zal er bij voorstelling van verzekeringsoplossingen een  “appropriateness test” (is dit product wel geschikt voor de klant?) moeten nageleefd worden. En moet er nog meer informatie aan de klant bezorgd worden.

Verder zal men als makelaar de keuze moeten maken of met “onafhankelijk advies” verstrekt of “niet-onafhankelijk advies”. Hierin zal vooral de manier van commissionering opnieuw moeten bekeken worden. Iedereen zal het er over eens zijn dat gratis niet bestaat en dat voor werk en advies van makelaar een betaling moet voorzien worden. Maar de tersluikse vergoedingsregels (surcommissie bij extra verkoop van  product X of snoep-/studiereisjes met verzekeringsmaatschappijen wegens behalen van bepaalde productie) zullen fors aan banden gelegd worden.

Voor een makelaar die zich vooral op die dingen richt en daar zijn productie op afstemt, zal dit natuurlijk niet leuk zijn. Maar op zich zou een onafhankelijke makelaar al lang die extra’s als niet essentieel bij de uitoefening van zijn beroep moeten gezien hebben.

De nieuwe regels bevatten naast een loyaliteitsplicht enkele structureringsregels, die heden ten dage al evident zijn, maar waar mogelijk een fractie van de makelaars/agenten nog moeite mee hebben: dossierplicht (van iedere klant moet een fysisch spoor in kantoor of op informatica aanwezig zijn), rapporteringsplicht (verslaggeving aan klant van bijv. opbrengst belegging) en ook de verplichting om passende informatie aan de klant te verstrekken. Deze informatie moet correct, duidelijk en niet misleidend zijn.

Meer ingrijpend zijn de noodzaak om een strategie rond belangenconflicten tussen makelaar en klant te ontwikkelen, om juiste tools te vinden die de verplichting om een geschikt en passend product aan te bieden kan vormgeven. Om een geschikt en passend product te kunnen aanbieden zal je de klant beter moeten kennen dan nu.

En tot slot zal een makelaar een betere productkennis moeten hebben. Een vlotte verkoper, die inhoudelijk nergens staat, zou het dus moeilijker moeten krijgen.

Alvast zal transparantie naar klanten over de voorgestelde producten, over de kostenstructuur ervan, … al een stuk helpen.

Als de klant op alle niveaus beter beschermd wordt, zou het onnatuurlijk zijn dat de verzekeringssector deze tendens kan afwenden. De evolutie ligt dus in de aard van de maatschappelijke evolutie. Wel dient opgemerkt dat de regelgeving wellicht onder invloed van het tumult rond de bankencrisis wel erg doorschiet in scherpstelling tussen verkoper (potentiële oplichter) en de consument (potentieel onschuldig slachtoffer).

De kans wordt dan ook groter, dat misnoegde klanten gemakkelijker de stap kunnen zetten om de makelaar/agent met de vinger te wijzen en hiervoor hun gelijk en hun gram te halen.

Met onze werking rond Ethisch Beleggen hebben we alvast geen probleem met deze bijkomende verplichtingen. Buiten het feit dat ze ons tot nog meer niet-rendabele administratie noodzaken.

Hoewel we bevoorrechte partners hebben bij onze leveranciers, wordt er slechts verkocht na opmaken van een klantenprofiel. Het bedrag dat de klant wenst te investeren, de duurtijd van investering die hij voor ogen heeft, het risicoprofiel dat hij heeft, …. dit zijn de uitgangspunten in onze benadering.

Ook over de verloning zijn we transparant. Omdat we een degelijk advies willen geven in een segment van de beleggingsmarkt, dat deels onontgonnen (verzekeringsoplossingen) is, hebben wij studiewerk en opvolgingswerk te verrichten. Dit werk dient verloond te worden in de verkoop. Die verloning moet het mogelijk maken om dit werk op een kwaliteitsvolle manier te kunnen doen. Daar vragen we 1,9 % op het belegde bedrag voor. Is dit veel? Natuurlijk valt dit tegen als de belegging verkeerd uitpakt. Maar op basis van onze backtesting en op basis van de kennis die we ondertussen opdeden in spreiding én finetunen van ons aanbod, blijft dit zeker te verantwoorden.

Een belegging die niets kost, maar ook niets opbrengt? Die vindt je in iedere bank via willekeurige spaarrekening. Wij proberen je te begeleiden naar opbrengst en rendabiliteit. Op een pad dat bochtig en hellend is. Een pad dat we zelf al verkend hebben. Een pad ook dat niet kortzichtig is, maar inspeelt op langetermijnbelangen.

En o ja, voor de mystery shopper die de met controle belaste FSMA op ons kan afsturen nog deze uitsmijter …we have damn good coffee !