Tijdens de warmste week, waar 1.000-en Vlamingen de opbrengst van hun acties voor een goed doel bekendmaken én daarvoor beloond worden met een steekvlam waar eindige fossiele brandstoffen aan hun ,nou ja, einde komen, kregen ook enkele toplui van Fortis clementie.
Vrolijk Kerstfeest voor sommigen.
Ze worden niet langer vervolgd door het Belgisch gerecht voor hun risicovol beleid. Een beleid dat in volle financiële crisis leidde tot hun met overheidsgeld nipt vermeden bankroet én het verlies van vele centen bij kleine – en grote aandeelhouders. Waar we met zijn allen (gestegen overheidsschuld of persoonlijke financiële verliezen) nog steeds de wonden likken, worden verantwoordelijken blijkbaar niet aangesproken op hun gedrag.
Uiteraard kennen we niet alle afwegingen die het gerecht maakte, maar de geur van klassejustitie hangt toch boven dit dossier.Erik Geenen, de beleggingsactivist met het groene petje, plaatste op de VRT-site deze opinie.
Kosten voor klanten.
Ten gevolge van de financiële crisis zijn de overheidsschulden fors opgelopen, is er een financiële repressie voor alle spaarders (verhoging roerende voorheffing, kunstmatig laag houden van rente,… ) ontstaan en zijn er ook strengere regels gekomen voor banken en andere beleggingsinstellingen.
Denk hierbij aan de bankentaks, die vaak ook nog eens afgewend wordt op de klant (sterke stijging van de bankkosten).
Strenger voor betrokkenen in de sector.
Maar denk ook aan de gestegen regelzucht van nationale overheidsinstellingen en/of Europa voor alles wat met beleggen te maken heeft. Vaak geeft het de indruk van vernieuwde flinkheid.
Sterk op de strepen staan om te verdoezelen dat men vroeger zijn controlefunctie niet goed uitgevoerd heeft?
Of hoe moet je het recent door de Nationale Bank van België (NBB)gepubliceerde Handboek voor het beoordelen van de deskundigheid en professionele betrouwbaarheid anders kaderen?
Of het invoegen van de MiFID II-regels? De conclusie na 1/2 jaar praktijk is volgens een debat gevoerd in Nederland dat de invoering ervan veel extra werk met zich meebrengt en dat de klant er niet zonder meer beter van wordt. In zijn huidige vorm biedt het niet de beoogde informatie en transparantie, maar vooral schijnzekerheid.
De hand aan de ploeg.
Het verschil in aanpak door het gerecht en door de politiek zou kunnen geïnterpreteerd worden als een bewijs dat de scheiding der machten nog steeds gerespecteerd wordt. Maar dan vergeten we in dit dossier toch het 10-jaar eerdere Fortis-arrest.
Vanuit een marxistische opstelling zouden we de collusie tussen beide machten kunnen vermoeden. Een opgestoken vinger naar de werkende klasse, terwijl men hen net niet in het gezicht uitlacht.
Welke opinie men er ook op nahoudt, na 10 jaar blijkt dat de gevolgen van de financiële crisis (niet alleen beperkt tot het Fortis-debacle) nog lang niet uitgewerkt zijn:
- gestegen overheidstekorten,
- onderfinanciering voor komende behoeftes (pensioenen,…)
- gedaalde basisservice van financiële instellingen,
- ….
Dus niet echt om mee te lachen. En ook geen tijd om zomaar bij de pakken te blijven zitten. Je eigen financiële toekomst in handen nemen? Dan zal je je financiële middelen moeten spreiden en gaan beleggen (zelfs in barre tijden).
De woede om wat er 10 jaar geleden misging was een drijfveer voor velen om andere richtingen uit te gaan. Zij het door van bank te veranderen, zich in de zetten voor een toekomstige ethisch bank -NewB-in oprichting of duurzaam te gaan beleggen.
De buitenvervolgingstelling, die nu bekend gemaakt werd, kan misschien ook dit gevoel weer doen ontbranden.