Het pad dat Coverbel volgt om een one-stop-shop te worden voor ethisch beleggen in Vlaanderen / België heeft veel weg van de verkeersaders in ons land. De openbare wegen zijn in handen van diverse beheerders (gemeente, provincie, regio). Dat zorgt soms voor grote verschillen in de staat van de wegen.

1. Op onverwachte momenten stoppen fietspaden of verspringen ze van richting.
2. Na een winterperiode zijn er meer dan vroeger putten in de weg. En net voor verkiezingsperiodes halen plaatselijke besturen alles uit de kast om hun infrastructuur nog op te blinken.
3. Het openbaar vervoer rijdt met grote hiaten in zijn net en met nog te weinig afstemming op elkaar: treinen hebben vertraging, landelijke gebieden worden amper bediend.
4. De waterwegen worden onvoldoende benut.

Kortom: veel fragmentatie en daardoor weinig coherent beleid. Wellicht wel goede wil genoeg, maar gestruikel wegens gebrek aan langetermijn denken en niet doorbreken van plaatselijke baronniën van macht en manipulatie. En in dit landschap moet een burger zijn mobiliteit geörganiseerd krijgen.

Met ethisch beleggen maken we iets parallels mee. Iedere bank of verzekeringsinstelling beslist al dan niet iets te doen. Voorlopig -?- geldt nog dat de meerderheid zelfs totaal aan de kant blijft staan.

Bij wie wel iets doet is nooit zeker hoelang ze dit aanhoudt. Of waar en wanneer er wat  gewijzigd wordt. Hierop een beleid bouwen is dus ook niet evident. Het aanbod dat op deze site aangeboden wordt, is dan ook al sinds de aanvang aan schokken onderhevig geweest.

Niet alleen omdat we zelf nieuwe fondsen in het aanbod opnamen of anderen afgestoten hebben omdat ze inhoudelijk door de mand vielen. Maar ook door gewijzigd beleid bij onze leveranciers. Zo kwam er een grote cesuur toen 1 van onze Luxemburgse verzekeraars quasi zonder aankondiging besloot er mee op te houden.

Maar “elk nadeel hep zijn voordeel” leerden we via voetballegende Johan Cruijff . Zo is koppigheid (“Nie Pleuje” zoals ze in mijn stad zeggen), doorzettingsvermogen (“Nie Neute”) en veerkracht eigen aan ondernemen.

Als die eigenschappen dan nog door de motor van de gedrevenheid aangestuurd zijn, dan komen er vanzelf nieuwe perspectieven. En vaak als gevolg van iets compleet anders. Serendipiteit wordt dit wel eens met een moeilijk woord benoemd. Het vinden van iets waarnaar je niet op zoek was. Door geluk, toeval, …

In ons geval kwam er 1 maand na verschijnen van een interview in De Standaard een telefoontje binnen van een commerciële vertegenwoordigster van een Luxemburgse verzekeraar. Die  melde mij dat ze op basis van dit artikel dacht dat een samenwerking in wederzijds voordeel zou zijn. Het betrof een verzekeraar, die ik zelf ook even in overweging genomen had bij zoektocht naar alternatieven voor het wegvallen van obligatie-, aandelen- en gemengde fondsen vanaf 01/03/2013. Maar waarbij ik door gebrek aan juiste kanalen niet kon uitmaken of die een bruikbaar aanbod had voor mijn werking. En dus hebben we nu een verhaal waarbij de berg naar Mohammed komt. En dat terwijl we ons zelf juist duidelijk niet als goeroe of profeet profileren. Zie 2e paragraaf in deze tekst 😉 .

Na een eerste verkennend gesprek heb ik besloten een samenwerking met betrokken verzekeraar aan te gaan. Met deze samenwerking kan ik voor mijn klanten een nieuw blik ethische- en ecologische fondsen opentrekken.

De combinatiemogelijkheden en de spreiding in onze beleggingsverzekeringen zijn dus momenteel weer serieus toegenomen. Hopelijk kunnen we nu een tijdje bollen, zonder dat we door omgevingsomstandigheden weer tot vertraging en omleiding veroordeeld worden.