Algemene malaise

Het gaat momenteel niet goed op de financiële markten. Alles lijkt in achteruit geschakeld te zijn. De Dow Jones is verworden tot een Down Jones. De Bel 20 is eerder de (vuilnis)Belt 20. En om het in scatologische termen te zeggen lijkt de CAC 40 momenteel op een KAK 40. Iedereen loopt gespannen rond alsof hij/zij moet oppassen niet uit te glijden over weer een nieuwe op ons pad achtergelaten drol.

Nochtans hoort dalen even goed bij stijgen op de beurs als in de bergen. En zowel bij bergen als op de beurs heb je af en toe last van mist. Waardoor je onmogelijk vooruit kan blikken. Zak ik bij een volgende stap nog dieper weg of wordt het pad weer gelijkmatig? Ben ik al in het dal of is het dal nog ver weg?

Ook van mij kan je dus geen betrouwbare voorspellingen krijgen. We weten gewoon niet hoe de cyclus zich verder zal ontwikkelen. Wel zijn er 2 ankerpunten om enigszins houvast te hebben:

1. beleggen gaat over de lange termijn.
2. wie koopt op momenten dat de koers van een stuk onderuit gegaan is, verwerft meer van dit stuk dan wat hij vroeger gedaan zou hebben.

Deze 2 ankerpunten zijn zekerheden uit het verleden. Daar bleek dat beurzen en aandelenbeleggingen over de lange duur stijgend zijn.

Persoonlijke malaise

De eigen portefeuille deed het ook bij mij redelijk marktconform. Lees: ze reed in achteruit. Ze staat nu op een verlies van – 14.93 % (YTD).

Als je de portefeuille op langere termijn volgt dan weet je dat ze op een goeie 10 jaar tot heden +/- met 90 % in waarde gestegen is. Ok, op 31/12/2022 kon ik je lekker maken met het feit dat ze toen op iets minder dan 10 jaar met meer dan 100 % gestegen was. Maar zelfs met het verlies van dit jaar is er nog geen reden om alle geloof in de prestaties en de potentie van de portefeuille op te brengen.

Wie de portefeuille-excel opent zal iets merkwaardig zien bij de de enkele fondsen waar we maandelijks bijkopen. Het rendement op die bijkopen is hoger (lees: het verlies erop is lager) dan op het gedeelte van het fonds dat reeds voor begin van het jaar in ons bezit was. Ondanks het feit dat we hier nog instapkosten moesten betalen. Dit heeft er mee te maken dat de bestaande portefeuille begin dit jaar een hogere waarde had, terwijl we met de maandelijkse aankopen telkens een klein beetje kochten aan steeds lagere prijzen. De aankopen van april en mei gebeurden al aan een prijs die merkelijk lager was dan die in januari. Als we op die maanden steeds hetzelfde bedrag blijven inleggen, dan kopen we in feite meer eenheden dan vroeger. We kopen eigenlijk aan soldenprijzen. Het feit dat we meer kopen voor hetzelfde geld door de gedaalde koers, veroorzaakt een hefboomeffect eens de koersen weer zouden gaan stijgen.

Om van dit voordeel te kunnen genieten zijn er 2 voorwaarden:

1. Uiteraard moet de koers zich na verloop van tijd weer gaan herstellen. Als het bedrijf, de sector waarin het actief is terminaal is komt het natuurlijk niet meer goed.
2. Je moet ondanks emotionele weerstand toch blijven doorgaan met kopen. Ook al voelt he tegennatuurlijk aan, gezien je geld stopt in iets dat nu al een aantal weken, maanden niet meer gegeerd is.

Pessimisme gewettigd?

Ongeveer 10 dagen geleden zag ik onderstaande grafiek in een artikeltje dat ik op mijn GSM op een verloren moment las. Ik ben helaas vergeten wat de bron was. Met de grafiek probeerde men te bewijzen dat oorlog in de voorbije 50 jaar niet echt veel langdurige invloed had op de beurskoersen.  De oorlog in ex-Joegoslavië, noch die in Syrië, in Afganistan, in Tsjetsjenië, … zijn zelfs niet vermeld op de grafiek. De suggestie dat ook de oorlog in Oekraïne een verwaarloosbaar effect zal hebben op de beurs is daarmee gemaakt. Maar gezien het conflict nog niet van de baan is en 1 van de partijen alvast ook al dreigde met inzetten van kernwapens, lijkt die stelling op zijn minst voorbarig. Wel helpt ze om de huidige paniek niet nodeloos op te drijven.

Echter we mogen niet vergeten dat er buiten oorlog momenteel nog ander elementen spelen. Er is de losgebroken inflatie en de stijgende rente. Er zijn toeleveringsproblemen in de industrie. Onder meer door de oorlog, maar evenzeer door het coronabeleid (met onverbiddelijke lockdowns) in China. Cynische opportunisten zouden zelfs kunnen denken dat we hierdoor juist op het punt van een uitbraak naar boven zitten. Dit volgens de beurswijsheid dat “financial markets climbs the wall of worry“. Die optimistische gedachte past echter eerder in een stierenmarkt en veel minder in een berenmarkt. Tenzij deze laatste op zijn eind loopt. Maar dit is een punt dat zonder glazen bol niet te bepalen valt.