Doet ie het of doet ie het niet? De leek een dominante vraag op het einde van het jaar. Blijft Martinez bondscoach? Brengt Lionel Messi de wereldcup naar Argentinië? Gaat NewB op in VDK Bank? Kan Elon Musk de ravage die hij veroorzaakte bij Twitter en in de waarde van de aandelen van Tesla stoppen? Komt er alsnog een eindejaarsrally op de beurzen?
Goed laatste kwartaal eindigt in mineur.
Het laatste kwartaal van 2022 leek het bloeden in diverse beleggingsportefeuilles wat te stelpen. Maar uiteindelijk kwam de eindejaarsrally er niet. Gemiddeld stijgen de beurzen in december tussen de 1,4 à 1,6 %. Maar een gemiddelde betekent dat er genoeg uitzonderingen in + en – zijn. Dus zomaar op een positief verloop rekenen kon niet.
Uiteindelijk leek het toch een achteruitgang. Waardoor we het jaar 2023 in onze eigen portefeuille eindigen met een verlies van 17,62 %. En dan rekenen we de stijging van de levensduurte door de hoge inflatie niet eens mee.
2022: een verloren jaar?
Een jaar dus om vlug te vergeten? Neen, eerder een kanteljaar. Een jaar waarin het gratisgeld-beleid van de centrale banken tot een einde kwam, de rente redelijk fors opgetrokken werd, een oorlog aan de oostgrens van Europa uitbrak, de grote energie-afhankelijkheid (en kwetsbaarheid) van Europa ons zuur opbrak.
Een jaar ook waarin duurzaam beleggen meermaals in the picture stond. En dit niet steeds positief.
Effectief zijn er op wetgevend vlak binnen Europa, VS en VK initiatieven genomen om meer geld richting duurzaam beleggen te oriënteren. Die initiatieven zelf waren vaak onderwerp van kritiek.
Maar meer nog werd de kern van duurzaam beleggen op de korrel genomen. Het zou niet meer zijn dan een kapitalistische vertaling van de ‘woke-cultuur’, die nu ook de financiële wereld binnengedrongen was. Met onduidelijke – en onbewezen aanspraken, met (voor dit jaar correct) een ondermaats rendement, met producten die minder groen zijn dan ze zich afficheren, … . Er was veel munitie waarmee geschoten werd.
Uitdagingen voor ESG en duurzaam beleggen.
Op zich is deze kritiek niet slecht, zolang hij niet vanuit een misplaatst eigenbelang geuit wordt.
Zo de sector daar volwassen mee omgaat. hoeft dit niet tot onproductieve polarisering te leiden.
Bescheidenheid siert. Duurzaam beleggen heeft nog een lange weg af te leggen. Niet alleen in de hoofden en de portefeuilles van de particuliere belegger. Ook fondsbeheerders en financiële adviseurs moeten hierbij in de spiegel blijven kijken. Wat kan beter in het productaanbod, in de informatieverstrekking naar de consument, … ?
Dat die vragen ietwat doorkruist worden door dwingende regels die de overheid oplegt en die veel tijd, geld en aandacht opslorpen, neemt niet weg dat ze relevant blijven. In die mate zelf dat we nu al weten dat ook 2023 een boeiend – en vermoeiend jaar zal worden.