Er is in de voorbije weken geen uitdrukking in Vlaanderen zo populair geworden als de bovenvermelde ongelukkige- en uitvergrootte uitroep van een overspannen Bart De Wever, die zijn verkiezingsoverwinning in prime time mocht aankondigen op TV, maar daarbij gehinderd werd door muziek. De DJ in kwestie kreeg de volle laag, ondanks het feit dat hij géén zicht had op het gebeuren en dan ook géén signaal kon opvangen dat van hem verwacht werd de muziek te dimmen.

Ik moest onwillekeurig aan dit voorval denken, toen ik deze week het slot las van de -voor de rest lezenwaardige- opiniebijdrage En dan is TINA weer daar! op de website van Mijn Kapitaal. Ik heb ze hier integraal gekopieerd.

Nog een laatste tip:

Als je toch fondsen zou aankopen, laat je dan niet vangen aan de “logische”  verhaaltjes van de marketingmensen. Je leest bijvoorbeeld dat windenergie een enorm potentieel  heeft en dat het dus aan te raden is om te beleggen in aandelen die gelinkt zijn aan die windenergie. Je zal ook al gelezen hebben dat drinkbaar water schaars zal worden als de aarde verder opwarmt: koop dus het XYZ-waterfonds. En om je geweten te sussen, koop je best ethische fondsen.

Nu zal het wel zo zijn dat windenergie toekomst heeft, water misschien schaars wordt en dat het beter is om niet te beleggen in oorlogsindustrie of ondernemingen die geen rekening houden met het milieu.

Maar daar gaat het niet om:  de fondsbeheerder moet de goede aandelen verzamelen want anders gaan die elementen geen meerwaarde genereren !

Maar we zien niet dadelijk een verband tussen de inhoud van het artikel, welk een teneur heeft die we zelf ten volle kunnen onderschrijven: “geld op spaarrekeningen laten staan leidt tot verlies, mensen durven blijkbaar moeilijk in de richting van beleggingsfondsen kijken, hoewel daar meer rendement te halen is en diverse aandelenindexen dit jaar mooie cijfers neerzetten”  en de slotparagraaf.

Het zal wel zijn dat je niet klakkeloos in marketingpraatjes moet geloven als je wil beleggen. En dat de taak van een fondsbeheerder is om waarde voor zijn klanten te creëren.

Maar waarom zijn de opgesomde “praatjes”  hier juist praatjes over windenergie, waterproblematiek en ethisch beleggen? Is dit niet van een stuitende eenzijdigheid om te suggereren dat dit de heersende “marketingpraatjes” zijn in de financiële wereld? Voor zover ik er zicht op heb -en ik monitor toch het één en het ander- , is dit immers absoluut niet het geval. 🙂

Gaat het hier dan over een éénmalige uitschuiver van een vermoeide auteur?

Of heeft hij effectief onze website geviseerd en op basis van bijv. het artikel van 08/09/2012 After the Singing: Invest for the climate geconcludeerd dat we wel een erg eenzijdige – en in zijn ogen blijkbaar ook gevaarlijke- kijk op beleggen hebben?

Als deze laatste veronderstelling juist zou zijn, dan willen we toch 1 en ander nog eens benadrukken:

1. betrokken artikel was gericht naar een specifiek doelpubliek (deelnemers aan actie Sing for the Climate). Het is een opinie waarin opgeroepen wordt om ook op beleggingsvlak rekening te houden met de waarden (o.m. milieubehoud, strijd tegen klimaatwijziging (*) ,…) waarvoor je je stem verheft.

2. het artikel verschijnt op een website, die duidelijk afficheert dat je kan beleggen in de waarden die je zelf belangrijk vindt en dat dit op 1 verkooppunt kan. Niemand is verplicht om die website te volgen of daar zijn aankoopbeleid op af te stemmen.

3. over de volledige website zal je op diverse plaatsen oproepen vinden om niet alle eieren in dezelfde mand te leggen. Spreiding is en blijft belangrijk. Niemand wordt aangeraden om zijn middelen uitsluitend in ethische beleggingen te stoppen. Wel hopen we dat mensen, die op zoek zijn naar spreiding én die in hun beleggingen rekening willen houden met hun eigen maatschappelijke overtuigingen via www.ethischbeleggen.com  een kanaal vinden om hun beleggingen te structureren.

4.  meer specifiek wordt in het tabblad VOOR WIE? onder de rubriek algemeen ook nog afgebakend dat we ons niet richten op de actieve belegger. Die vindt immers zelf wel zijn weg. En onder het tabblad GREENWASH? onder rubriek zuiverheid vanuit beleggingsoogpunt wordt zelfs nog eens zeer expliciet gesteld dat het in onze opvatting soms beter is om je belegging aan te lengen met niet-ethische fondsen als je rendementsoverwegingen mee in rekening brengt. Bij de echt “zuiveren van leer”  zullen we met dit standpunt alvast niet scoren

5. met onze opstelling proberen we in alle transparantie (ook rond kostprijs, door publicatie van een eigen portefeuille,…) duidelijk te maken dat je bij beleggen ook rendement kan verwerven terwijl je ook andere dan louter financiële elementen in rekenschap brengt. We zijn daarbij niet op zoek naar het hoogste rendement, maar wel naar een rendement dat hoog genoeg is om de klassieke beleggingsvallen (spaarrekeningen met teveel geld op, ….) waar veel mensen nog inzitten en blijven inzitten te kunnen kloppen. Of dat zal lukken, valt alleen in de toekomst te verifiëren. Voor zover we de fondsen konden aan backtesting onderwerpen en voor zover we recente studies mogen geloven -zie tabblad WAT? rubriek Duurzaam beleggen is rendabel– zijn we hier voor onze modelportefeuilles optimistisch over.

6. net zoals bij de auteur van het geciteerde artikel gaan we voor een (middel)lange termijn, maar we zijn wel geen aktieve beleggers. Dus veelvuldig aankopen en verkopen gaan we niet doen. We gaan daardoor zeker rendement missen. We weten dat. En dit is het gevolg van onze keuze: we vinden het belangrijker om aktieve mensen te zijn, dan aktieve beleggers. Dit neemt niet weg dat ook wij af en toe eens naar het bord zullen moeten kijken om te zien of de culturele en economische onderstroom van duurzaamheid aanwezig blijft en zich blijft vertalen in een voldoende aantrekkelijk financieel aanbod.   

 7. Noem de opstelling naiëf als je wil, maar what’s in a name? Is het niet naïever te denken dat door alleen te focussen op het rendement dat je fondsbeheerder behaalt alles wat niet meegenomen is in je beleggingsbeslissingen ook verdwenen is? Je kan door je ogen dicht te doen hopen dat wat je niet meer ziet ook weg is. Maar handelen we dan niet als een garagist uit de jaren ’70 / ’80 van de vorige eeuw, die zijn afgedraaide olie en overschotten van verf achter in zijn domein liet vloeien als hij ze al niet door het rioolputje kieperde? Het resultaat is dat de garagist rendabel was op korte termijn, maar de sanering van water en gronden door latere generaties en/of collectief door de gemeenschap moest betaald worden.

Als we van iets af moeten geraken in onze maatschappij, dan lijkt het toch van kortzichtig (ook collectief) egoïsme. Ook in de financiële sector. 

Kortom, het zal u duidelijk zijn. Die laatste paragraaf heeft een beetje op onze tenen getrapt. Gelukkig is de zee groot genoeg om er samen in te zwemmen. En misschien was het allemaal niet zo bedoeld. Of erger nog! Ben ik zelf een oververmoeide auteur, die met collega-schrijver balken voor splinters wil uitwisselen 

In alle geval zo ik een marketingmens was, dan had ik mij dit alles niet aangetrokken en wellicht gedacht: “ha,ha, negatieve publiciteit is ook publiciteit!” Maar omdat er al zo vaak laatdunkend over ethisch beleggen gedacht en gesproken wordt, vond ik dat hier een reactie op zijn plaats was.

Een reactie waarbij het niet de bedoeling is om de polemiek op te zoeken. Maar waarbij toch gevraagd wordt om die plaat af te zetten en met open ogen en open geest te blijven kijken naar alternatieven.Zelfs al zijn die alternatieven misschien niet je ding.

Stigmatiseren leidt alleen maar tot slordig denken en dat is in mijn ogen wel gevaarlijk. We weten allemaal wat de  vorige uitdager van Patrick Janssens in Antwerpen jarenlang op zijn pick-up gelegd heeft. Wat mij betreft: een geluk dat die plaat nu eindelijk afgezet lijkt.    

 (*) nu al in het straatbeeld kan je de aankondigingen voor de jaarlijkse 11.11.11-aktie aantreffen en die handelt niet toevallig over dit thema.