Het Westvlaamse dialect heeft de laatste jaren wat aan krediet gewonnen. Artiesten als Flip Kowlier of Het Zesde Metaal haalden succes in dezelfde taal als grootvader Willem Vermandere. TV-reeksen als Bevergem, Eigen Kweek en haar spin-off Chantal werden kijkcijferkanonnen. “Wok zeg je?” zal dus ondertussen door veel Vlamingen begrepen worden als “Wat zeg je?”

De titel van deze bijdrage refereert echter naar een ander begrip: WOKE.  De term komt uit Amerika en staat daar oorspronkelijk voor “wakker geworden”. Lees: “bewust geworden van onrecht, discriminatie, …”.

De term wordt echter langzamerhand ook gebruikt om aan te duiden dat de slinger doorgeslagen is. Dat politieke correctheid verdrukkend werkt.  En de vrije meningsuiting in gevaar dreigt te brengen.

Wie op alle slakken zout legt, komt vermoeiend en belerend over. Dat roept weerstand en reactie op. Niet alleen van Sinterklaas-aanbidders die niet zonder hun Zwarte Piet kunnen. Stilaan verspreidt de wrevel zich onder de gele – of andere hesjes.

Actie roept reactie op…

Ook in de wereld van beleggen zien we dat er een tegenbeweging op gang komt. Waar tot voor kort ESG als 1 van de trends van de toekomst gezien werd, beuken meer en meer mensen en organisaties tegen deze opvatting. Het moet maar eens gedaan zijn met al die aandacht en accenten op ESG lijkt de overtuiging.  En waar reuring is ontstaan opportuniteiten denken sommigen.

Zo berichtte De Tijd op 11/10/2222 dat antiwoketrackers aan populariteit winnen.

Niet langer Cathie Wood met haar ARK Invest leidt de dans. Neen, in die hoek wordt er stevig gebloed. Maak plaats voor vermogensbeheerder Strive Asset Management. Die trekt momenteel grote sommen geld aan.

Strive AM prijzen zichzelf aan als volgt “We willen de stem van de gewone burger in de Amerikaanse economie herstellen. Bedrijven moeten zich weer focussen op uitmuntendheid en zich niet langer met politiek bezig houden.”  Op hun site vindt je blogberichten met titels als ‘Hoe Woke-kapitaal uw pensioenrekening politiseert” (09/08/2022) , ” de terugslag van de ESG-belegging komt er aan” (15/08/2022) en ook “De anti-ESG-beweging brengt een nieuw fonds in stelling tegen industriereuzen” (10/08/2022).

… en dat levert onder meer volgende fondsen op.

• De STRV-ETF zag het levenslicht op 15/09/2022 en wil er bij 500 van de grootste US-beursgenoteerde bedrijven voor ijveren dat ze zich opnieuw op rendement richten. En niet langer “politiek” bezig zijn.

Met andere woorden: winst ten koste van alles. Gelieve geen rekening te houden met de belangen van de gemeenschap. Want wat is politiek in essentie? Toch door overleg de belangen van alle burgers beschermen.

• De DRLL-ETF heeft als doel de energiesector te bevrijden van ESG-belemmeringen . Deze lijkt vooral in te zetten op verder oppompen van (schalie)gas en (schalie)olie.

De naam van de ETF lijkt afgeleid van de Republikeinse campagneslogan van voormalig Gouverneur Michael Steele uit 2008. “Drill, baby, drill !!” doet het sindsdien erg goed in memes en werd zelfs opgepikt door de porno-industrie. De DRLL-ETF is opgericht op 08/09/2022.

• De SHOC-ETF is enkele maanden ouder. Hij startte op 10/06/2022. Met deze belegging speculeert Strive op de annexatie van Taiwan door China. Deze zou de halfgeleidermarkt volledig kunnen doen kantelen. En daar zullen dan vooral Amerikaanse bedrijven in de chipssector baat bij hebben.

Cynisme en kortzichtig eigenbelang als beleggingsstrategie

Wat zien we als we de motivatie achter deze ETF’s oplijsten? Een verlangen om winst te slaan uit bestaande – en komende miserie:

• Zich niet inschrijven in overheidsbeleid, maar hardnekkig rendement nastreven bij STRV.
• Het verlangen om actief bij te dragen aan de broeikasgasuitstoot en opwarming van de aarde bij DRLL.
• Het speculeren op een annexatie van een gebied door een wereldmacht bij SHOC.

Dat een vermogensbeheerder dit aanbiedt, duidt er op dat er hier een markt voor is. Er zijn dus ook een pak beleggers die blijkbaar geen graten zien in het de buitenwereld opzadelen met de collateral damage van hun eigen egoïsme.

Natuurlijk moet er winst zijn en kan een slinger te ver aan 1e kant doorslaan …

Nu bestaan er bedrijven, die zo afweken van hun corebusiness dat hun rendabiliteit er onder leed. Bedrijven besteden vaak ook een groot stuk van hun marketingbudgetten om burgers/consumenten van hun goede intenties te overtuigen. Waarbij ze soms meer aan greenwashing doen dan dit geld te besteden aan hun echt doelpubliek. Er mag dus terecht aandacht gevraagd worden om de focus bij de bedrijfsdoelstelling te houden.

En het valt evenzeer voor dat sommige activisten in hun eenzijdige benadering van een probleem andere belangen en belanghebbenden onderbelicht houden. Ook dit mag wel eens gezegd worden. Nuancering is daar meestal niet de sterkste kant.

… maar waarom terugkeren naar de goorste kant van het kapitalisme?

Puur egoïsme voor een kleine groep door winstmaximalisatie zonder zich iets aan te trekken van de gezondheid, de leefomstandigheden en de ontwikkelingskansen van omgeving en toekomstige generaties? Dit lijkt op nostalgie naar het 19e- eeuwse kapitalisme. Waar men zich niet gebonden voelde door sterke regelgevers. En waar men niet wakker lag van milieu en sociale kwesties.

Dat dergelijke beleggingstendensen (terug) de kop opsteken, is enigszins begrijpelijk als je kijkt naar hoe de markt dit jaar gedraaid is: grote winsten voor bedrijven actief in fossiele brandstoffen, scherpe waardedaling bij beurslievelingen uit het iets verdere verleden.

Ook duurzame beleggingen zijn in 2022 (tot nu) scherp afgestraft. Dat kan een degout opleveren. En de wens om uit die beleggingen te stappen en 180 graden te draaien.

Maar moeten we daarom  ook ons geweten (zin voor rechtvaardigheid, visie op zaken die achter de zichtbare horizon liggen, … ) bij het huisvuil zetten? Ik hoop toch dat meer mensen de reflex hebben om weg te blijven uit dergelijke benaderingswijzen.

Regelgeving nodig?

Kunnen we ons hier terugtrekken achter de uitspraak van Voltaire: “Ik ben het niet eens met wat u zegt, maar ik zal het recht om het te zeggen tot de dood toe verdedigen.” ? Of getuigt dit van een te groot relativisme?

Een kind of volwassene die anderen doelbewust kwetst of pijn doet, laten we toch ook niet zijn gang gaan.

Echter wie moet de vermogensbeheerder dan tot de orde roepen?

• De (Amerikaanse) overheid? Dan hangt het toch af van welke kant de wind waait. Zo zijn er diverse staten in de VS die verbieden om ESG-overwegingen te laten meespelen in pensioenplannen.
• Misschien moet het dan toch komen van het gezond verstand van het merendeel van de beleggers. Ook al missen ze in bepaalde marktomstandigheden dan ook eens wat rendement.

En verder graag zindelijk discussiëren.

Strive Asset Management laten niet na om ook anderen voor hun kar te spannen. Zo wordt verwezen naar een uitspraak van Goldman Sachs, die ESG-beleggen verantwoordelijk stelt voor de huidige energiecrisis . En ook voor het feit dat nu in paniek zelfs terug naar steenkool gegrepen wordt.  Och arme, die machtige hand van de duurzame belegger.

Het lijkt op het niveau van een speelplaatsruzie: “Neen, meester! Ik heb het niet gedaan. Zij zijn begonnen.”

Mij lijkt het eerder dat overheden én fossiele bedrijven zelf veel te lang op hun huidige energiemix geteerd hebben. De urgentie om het anders te doen werd niet hard genoeg aangevoeld. Uitroeien van broeikasgassen is iets voor tegen 2050. Dat lijkt in tijd ver genoeg om er nu niets aan te moeten doen. Ook al weet men al lang dat het huidig beleid wraakroepend is qua vervuiling. En ook qua afhankelijkheid van autocratische regimes, die we met ons geld in stand houden.