Leedvermaak om de pech van iemand anders?
- Kraakje (*) onder vuur
We durven ons daar allemaal wel eens aan bezondigen. En zeker een zwakke, reeds gekwetste andere lijkt dan een gemakkelijke prooi. Momenteel zit ASN Bank de grootste duurzame bank van Nederland in deze slachtofferpositie. Wie de website van Ethisch Beleggen al eens verkend heeft, weet dat we bijv. al filmpjes van ASN Bank ingelast hebben. Ook in ons studiewerk rond ethisch beleggen komen we regelmatig ASN Bank tegen. Wat is er aan de hand en waarom staat ASN Bank momenteel in dergelijk negatief daglicht?
Via de Nederlandse vergelijkingssite EerlijkeBankwijzer kan je zien dat ASN Bank op vlak van zijn investeringsbeleid quasi even goed scoort als de hier beter gekende Triodos Bank. Maar terwijl Triodos Bank echt onafhankelijk is, is ASN Bank in feite een dochteronderneming van SNS REAAL, een financiële instelling die zowel op vlak van verzekeren als op vlak van bankieren aktief is. En met de moeder was er van alles aan de hand, waardoor het bedrijf op 01 februari 2013 door de Nederlandse overheid genationaliseerd werd.
Het moederbedrijf heeft zich in 2006 ernstig mispakt aan de overname van Bouwfonds Property Finance. Ze nam dit fonds over van ABN Amro. Ook al een bank die inmiddels genationaliseerd werd door de Nederlandse overheid en na samenvoeging met de Nederlandse takken van het voormalige Fortis omgevormd werd tot ABN AMRO Group N.V..
In volle kredietcrisis (2007-2008) werd stilaan duidelijk dat er diverse problemen waren met de vastgoedactiviteiten van SNS REAAL. Uiteindelijk zijn die problemen nooit weggegaan en dreigde 1 van de grootste financiële instellingen in Nederland om te vallen. Daarom werd door de regering ingegrepen en een nationalisering doorgevoerd.
België is met zijn nationalisering van Belfius dus zeker niet het enige land dat zijn overheidsschuld laat stijgen om een bankmastodont overeind te houden.
Nu de moeder geveld werd, kwam ook de dochter in het vizier. Als er bloed geroken wordt, dan slaan roofdieren toe. Homo homini lupus, is het Latijns gezegde dat hier van toepassing is. Een uitdrukking, die zeker in het bedrijfsleven niet vreemd is.
In het geval van ASN Bank komt er nu forse kritiek op het feit dat er wel erg veel bankgeld naar financiëring van hypotheken ging én dat bij die kredietverlening erg weinig ecologische voorwaarden aan de kredietnemers opgelegd werden. ASN verweert zich door te stellen dat juist hypotheken erg “duurzaam” zijn en dat ze veel kredieten verleenden aan mensen uit het marktsegment, dat zich slechts goedkope woningen kon veroorloven. Die belasten met extra investeringsverplichtingen zou niet sociaal verantwoord geweest zijn.
Vanuit België en zonder uitgebreide studie van de balansen is het erg moeilijk om in dergelijk welles-niets spelletje een standpunt in te nemen. Wellicht is de kans groot dat een dochter verzocht wordt om haar moeder bij te springen als die laatste het moeilijk heeft. En een dochter zal ook wel niet steeds de echte onafhankelijkheid hebben om dergelijke signalen te negeren.
EerlijkeBankwijzer nam zich inmiddels voor om in komend onderzoek extra aandacht aan krediet- en hypotheekverlening te besteden vooraleer ze hun oordeel geven over het duurzaamheidgehalte van banken.
Maar zoals gezegd scoort ASN Bank bij hen ondertussen wel goed. Als er rekening gehouden wordt met de elementen financiële opbrengst (zie hier – rubriek groen sparen-) én scores op vlak van ethiek (zie hier), dan staat ASN Bank eenzaam aan de top. En ook op vlak van transparantie blijkt dit een bank te zijn die een voorbeeldfunctie heeft.
In alle geval de kwaadwilligheid waarmee sommigen nu weer afgeven op de zogenaamd onmogelijke combinatie “ethiek”, “duurzaamheid” en “sparen en beleggen” zonder nuance en vaak ook niet gehinderd door kennis van de feiten, schaadt de sector die hier wel in aktief is.
Al is het maar omdat het gemakkelijke alibi’s verstrekt om alles bij het oude te laten en dus met je spaargeld niet op te schuiven naar maatschappelijk verantwoord investeren.
Wie zijn hoofd boven het maaiveld verheft, loopt natuurlijk steeds de kans dat het door anderen afgehakt wordt. Dat een bevlogen Prediker 2.000 jaar geleden ons allemaal opriep om wat meer aan introspectie te doen vooraleer een ander te veroordelen, durven we wel eens vergeten in het heetst van onze cafépraat. Of deze zich nu via gelagzalen, lezersrubrieken, Facebook of Twitter verspreid. “Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.” lijkt een vorm van zelfdiscipline die we niet meer bezitten.
—————————————————————————
(*) Kraakje was de ‘sidekick’ van Tante Terry in het kinderprogramma Klein Klein Kleuterke, waar schrijver dezer in de prille jaren ’60 ademloos naar uitkeek.
