De gedachten zijn vrij. Laten we dat niet vergeten. Maar soms val je toch van je stoel wanneer er weer eens een samenzweringstheorie opduikt, die zonder enige grond gelanceerd wordt en op een handig verpakte manier op de wereld losgelaten wordt.
Bovenstaande illustratie onderschepte ik gedurende mijn studiewerk rondom duurzaamheid. Ze stelt dat onze maatschappij (Titanic-gewijs) aan het afstevenen is op een totalitaire catastrofe als ze ingaat op de sirenenzang van de ecologisten en hun pleidooien voor duurzaamheid.
Want onder de sluier van de vergroening sluimeren andere uitgangspunten, waarden en doelstellingen. Ik vertaal even voor de mensen die het engels niet zo machtig zijn wat er onder de waterlijn schuilgaat.
- Hun uitgangspunten of excuses zijn: a) er is een catastrofale klimaatopwarming bezig, die gepaard gaat met schrikbarende stijging van de zeespiegel. b) ze dringen aan op sociale rechtvaardigheid. Hiermee proberen ze angst te creëren.
- Hun duurzaamheidswaarden voor de 21e eeuw zijn: a) leefomgeving b) economie c) sociale gelijkheid. Maar in feite proberen ze hiermee alle individuen een rad voor de ogen te draaien. Want …
- Hun doelstellingen zijn: overheidscontrole op productie en consumptie. Marxisme dus. En dan wordt het kapitalisme en de vrijheid in de boeien geslagen.
Zo dat weet je nu weer. Zodat je gewapend bent als je weer eens met beelden van afkalvende poolkappen, armoede en uitbuiting, verdwijnen biodiversiteit of windmolens en zonnepanelen geconfronteerd wordt. Het zijn allemaal provocaties of verleidingstrucks van gemene mensen met een verborgen agenda. Voilà!
Bij zoveel flessentrekkerij past alleen deemoedig berouw en opluchting omdat iemand het toch maar eens goed gezegd heeft. Onder de link kon je luisteren naar het nummer Hé,Hé van Jan De Wilde. Op deze CD staat ook het toepasselijke nummer “Communisten”. 🙂
En o ja, samenzweringstheorieën komen heus niet alleen in angelsaksische landen voor.
Zo rakelde vorige maand de administrator van de website Antroposofie in de media ook nog eens een archiefstukje uit 1996 op waar de verborgen agenda van de Triodosbank toegelicht werd.
Bij dergelijke uitlatingen is het steeds nuttig om zich af te vragen waarom iemand zoiets stelt. Wat zijn/haar achterliggende drijfveren? Domheid, opzettelijke kwaadwilligheid, belangen die tegenstrijdig zijn aan die van hen die men bestrijdt, …. of echte klokkenluider?
Achter het ijsbergverhaal gaat de populaire, conservatieve Amerikaanse protestbeweging Tea Party schuil.
Een invloedrijke drukkingsgroep binnen de Amerikaanse republikeinse partij. Een groep die er zelf merkwaardige opvattingen over vrijheid op nahoudt. Vrijheid die zo weinig mogelijk overheid en belastingen impliceert. En waar het recht van de sterkste primeert en desnoods afgedwongen kan worden. Niet verwonderlijk dus dat ook het behoud van het vrij wapenbezit tot de strijdpunten behoort.
Maar om terug te gaan naar de start van dit stukje: vrije meningsuiting moet kunnen. Hoewel ik persoonlijk steeds minder geneigd ben om het ten onrechte aan Voltaire toegeschreven pleidooi: “Ik ben het niet eens met wat je zegt, maar ik zal het recht om het te zeggen tot de dood toe verdedigen” volledig te onderschrijven.