Jonge ouders
Wie de geboorte van een kind meemaakt, heeft reeds een lange periode van wachten én verlangen achter de rug. En eindelijk is het dan zover: de zoon of dochter is er.
Bij iedere nieuwgeborene horen toekomstplannen. De uitdrukking “Mijn kind, schoon kind” wijst er al op: Iedereen wil voor zijn eigen “bloedjes” het allerbeste. En dit liefst op zo veel mogelijk vlakken.
Van babyrekening tot beleggingsplan.
Ook op financieel vlak. Meestal start men bij een geboorte een spaarplan op. Er wordt een babyrekening geopend bij de bank. En deze wordt stelselmatig aangevuld. Kassa, kassa op nieuwjaar én kassa, kassa op de verjaardag. Ook op andere momenten vloeien er geregeld liquiditeiten naar de rekening.
Nochtans is de vergoeding op een spaarrekening flink lager dan de inflatie. Er zit dus in feite een lek in het spaarvarken dat we voor onze kinderen bijhouden.
Sommige mensen kiezen er voor om een kinderspaarplan (Tak 21) via een verzekeraar af te sluiten. Dit als alternatief op de babyrekening. Deze kinderspaarplannen bieden een iets hogere vergoeding & bij goede beleggingsresultaten kan er bovenop de vaste rente een winstdeelname uitgekeerd worden. Het rendement wordt wel wat aangetast door de instapkosten. Gezien de rentes momenteel laag staan en dergelijke producten vooral in obligaties beleggen, valt te verwachten dat het uiteindelijk rendement van dergelijke kinderspaarplannen in de komende jaren ook laag zal zijn.
Waarom echter niet kiezen voor een ethische belegging als je spaart voor je kind? Iedere ouder wil toch dat zijn kind in een “betere wereld” terecht komt. Een wereld met minder uitbuiting en meer aandacht voor mens en milieu.
Als er nu iets is wat we weten mbt. spaargeld op rekeningen voor kinderen, dan is het dat het geld er voor een lange periode blijft staan. En wie over een lange periode beschikt, mag juist wat meer risico nemen. Iedere belegger kan je immers zeggen dat aandelenbeleggingen het op de lange duur qua rendement beter doen dan vastrentende producten. Is er een dip, dan is er nog niets verloren. Door de lange duurtijd kan verlies aan rendement nog altijd goedgemaakt worden. Het is dus zeker te verantwoorden om voor (een gedeelte van) je spaarplan die kaart te trekken.
Wie helpt de rekening spijzen?
Als je weet dat je reeds voor € 104 / maand een ethische belegging opstart, dan is het een goed idee om met enkele mensen af te spreken om via permanente opdracht maandelijks een kleine som in te brengen. Zo heeft je spruit een mooi startkapitaal als hij / zij groot is. Wie doet mee met vader en moeder? Peter en meter, nonkel en tante?
Grootouders: jong van geest en van hart
We mogen hier ook absoluut de fiere grootouders niet vergeten. Vaak neemt hun kleinkind / nemen hun kleinkinderen een centrale plek in hun leven in.
En als grootouder heeft men meestal al wat meer financiële ruimte in vergelijking met de eigen kinderen, die nog kredieten af te betalen hebben of nog aan begin van hun carrière staan.
Dus ook grootouders kunnen een duit in het zakje van hun kleinkind(eren) doen. In de praktijk doen ze dat in veel gevallen ook. Maar ook hier: waarom niet eens aan een ethische belegging denken?
Aangezien wij werken via de techniek van een beleggingsverzekering (Tak 23), is het perfect te organiseren dat ze eigenaar blijven van het contract, maar toch de kleinkinderen als begunstigde aanduiden.
Zo houden ze nog een slag om de arm. Je weet immers maar nooit dat het lieve snoetje van vandaag later opgroeit voor galg en rad. En dat ze er spijt van krijgen als ze te vroeg een gedeelte van hun spaargeld afgestaan hadden aan een kleinkind dat ettelijke jaren later een “etter” blijkt te zijn. 🙂
Wil je een aan je eigen situatie aangepast voorstel?