De maatregelen om de begroting 2013 van de Belgische overheid te kunnen neerleggen zijn deze nacht beslist.

Er is heel wat gespin aan voorafgegaan (BTW-verhoging, inlevering betaalde feestdag,….) en het gespin zal zeker niet stoppen in de komende dagen. Op te merken valt dat er in regeringskringen tevredenheid heerst omdat het (geschat) tekort maar uitkomt op 2,15 %. Dit lijkt beter in vergelijking met heel wat buurlanden. Maar het is natuurlijk zo dat de overheidsschuld bij heel wat buurlanden ook minder hoog is dan die in België. De overheidsschuld (in feite een financieel voorschot dat genomen wordt op de komende generaties) stijgt dus vrolijk verder. En dat terwijl er géén structurele maatregelen genomen zijn (vergrijzing, klimaatwijziging, ….). De zogenaamde kaasschaaf werd terug bovengehaald om waar mogelijk nog wat vet uit het overheidsstelsel weg te snijden en voor de rest werden terug wat taksen verhoogd. De pluim die de regeringsleden nu op hun hoed steken mag niet verdoezelen dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken . Het lijkt een typevoorbeeld van Kurieren am Symptom , wandelen rond de brei en ze alleen aan te raken zonder ze ook aan te pakken.  

Nu weet ik wel dat niemand graag inlevert en dat er gezien de economische malaise moet opgepast worden om niet nog meer ontmoediging bij werkgevers, werknemers en zelfstandigen te laten ontkiemen. Of dat de cohesie binnen de regering nu ook weer niet zo groot is, dat men eensgezind de hand aan de ploeg slaat. Maar het beeld dat me na weken onderhandelen, na onder meer nieuwe kapitaalinjectie bij Dexia voor ogen staat, is er toch vooral 1 van ontkenning. Het doet me erg denken aan een LP van Supertramp uit de jaren ’70 van vorige eeuw.

Ook de financiële sector wordt terug aangesproken om extra geld op te hoesten. Zo stijgt de roerende voorheffing  (RV) op termijnrekeningen en kasbons voor de 2e maal in amper 1 jaar tijd. Nu staat ze op 25 %. Een stijging van 66,66 % tussen eind 2011 en begin 2013. Niet te onderschatten op opbrengsten, die al niet erg royaal zijn gezien de lage rente.  Voor levensverzekeringen, type Tak 21 en Tak 23, wordt de verzekeringstaks opgetrokken van 1,1  naar 2 %. Deze producten werden bij opmaak van begroting 2012 niet geviseerd, maar zijn nu wel duidelijk aan de beurt. Het gaat hier in feite om optrekken van taks met bijna 82 %. Voor Tak 21 is dit zeker significant omdat ook in dergelijk producten niet te verwachten is dat de verworven rente de komende jaren hoog zal zijn. Maar ook voor Tak 23 is dit een belangrijke meerkost.

We hebben aan enkele potentiële geïnteresseerden in Ethisch Beleggen recent gesuggereerd om even te wachten met in te stappen, zodat ze de getrouwheidspremie op hun spaargeld niet zouden verliezen. Door de grote stijging van de instaptaks, zal iedereen die wou instappen toch eens opnieuw moeten overwegen of het alnog niet beter is zijn getrouwheidspremie op spaargeld te verliezen en nog voor eind 2012 in te stappen in Tak 23 aan huidige taks van 1,1 %.

Vanuit beleggingingsoogpunt zou je ook positieve elementen kunnen aanhalen. Zo is het level playing field tussen aandelen en vastrentende producten weer een stukje hersteld (dividend en RV beiden nu aan 25 % belast). Beleggers in vastrentende producten zullen nu ook geen ingewikkelde afwegingen meer moeten maken (kies ik voor 21 % RV en aangifte van mijn rentes of kies ik dadelijk voor 25 % en hou ik mijn anonimiteit), noch extra rubrieken invullen op hun belastingsaangifte vanaf 2014, gezien de RV terug bevrijdend  wordt vanaf 2013. De reeds zo belaagde banken, zullen er wellicht niet mee kunnen lachen dat ze bij hun ITC-afdelingen het voorbije jaar alle hens aan dek hebben moeten roepen om de ingewikkelde regeling die eind 2011 afgesproken werd te kunnen vormgeven, nu die blijkbaar maar voor 1 jaar nodig zal zijn geweest.

Tot slot valt ook op dat de spaarrekeningen nog steeds vrijgesteld blijven van RV (zolang de intresten niet hoger zijn dan € 1830 / jaar). Omdat de meest voor de handliggende alternatieven voor de spaarrekening allemaal wel geconfronteerd worden met maatregelen, die hun minder aantrekkelijk maken, zal dit er wellicht toe leiden dat nog minder mensen de sprong weg van spaarrekeningen zullen maken. Leidzaam blijft men dan zitten terwijl de rente steeds kariger wordt. Dit begint verdacht veel op een fuik te gelijken. 

Een fuik waarin veel spaarders niet beseffen dat ze geld verliezen (inflatie) door zich niet los te rukken en andere oorden op te zoeken voor hun langetermijndoelstellingen.