Een dolende mens en een mens die zich onveilig voelt, heeft vaak niet veel nodig om om in paniek te geraken. Als het zover is, dan is hij/zij zeer ontvankelijk voor Doom And Gloom. En we bedoelen daar niet de laatste single van The Rolling Stones  mee.

Neen, “doom and gloom” is een term die we nog het best vertalen als ’treurnis alom’, als ‘niets werkt nog’ als ‘we gaan gegarandeerd naar de haaien’. 

Op zo’n momenten wordt vaak gegrepen naar oplossingen en zekerheden buiten het rationele gezichtsveld. (Para)religieus bijgeloof als ‘het einde der tijden’ vult dan de hoofden van verschillende mensen. En voor hen is het wachten op Doomsday 2012. Dag waarop ik gewoon ga werken, terwijl anderen op rotsen en hoogten geklommen zullen zijn om aan de Götterdämmerung te ontsnappen. Want “de Maya’s” waren ingewijden en wisten wat er stond te gebeuren. Net zoals de Getuigen van Jehova, die me in 1975 – ook vruchteloos- het einde der tijden kwamen aankondigen. Maar nog steeds geven ze af en toe present aan de voordeur.

Omdat mensen in paniek zich vaak overgeven aan leiders, die het zogezegd allemaal beter weten, duiken in economisch duistere tijden ook geregeld financiële waarzeggers op. Adviseurs, die zichzelf op een verhoog zetten (en ik geef toe dat er zeker talloze zijn, die intelligenter, welbespraakter of tout court geleerder zijn dan ikzelf) en vandaar hun “waarheden” oreren over de massa.

Meestal wordt dan de klassieke truuk toegepast om mensen nog banger te maken én ze daarna de enig mogelijke uitweg aan te bieden. En die uitweg loopt dan toevallig (natuurlijk niet, ze hebben dit immers zeer ernstig bestudeerd) over producten, die zij in exclusiviteit verspreiden. En die ze voor jou quasi belangeloos willen openzetten, mits een behoorlijke financiële injectie.

Zo kon ik in de voorbije weken via sociale media getuige zijn van de pushpraktijk van een beleggingsadviseur, die een eigen fonds opgericht heeft dat iedereen ‘bijna’ zeker zonder kleerscheuren door de gigantische massavernietiging van waarden waar we voor staan kon leiden.

Het is nogal wat dat er volgens hem te gebeuren staat. In 3 aparte video’s licht hij zijn (potentiële) volgelingen toe dat de financieel-economische conjunctuur op haar 71-jarige golf in 2011 in de winter aangeland is en dat er nu een purgering voor de deur staat voor wie nog in ’toxische producten’ als ondermeer vastgoed (= 56 % overgewaardeerd, verkoop het nu je nog kan!) of aandelen (staan voor correctie van – 83 %, verkoop tijdig!), grondstoffen (goud, olie, … weg ermee !) of langetermijnobligaties belegd is.

Alles de deur uit, dus. Ja, maar wat dan?

De oplossing is simpel : vertrouw deze man en hij zal je door de winter loodsen, zoals een hedendaagse Mozes, zijn volk door de woestijn leidde. Hij biedt daarvoor gigantische opportuniteiten  (regel 99 uit het handboek van de manipulator: -nadat je eerst alles afgebroken hebt- geef terug hoop! ;-)) én vooral een eigen Tak23-constructie, die met interne fondsen werkt. Interne fondsen zodat je nooit echt weet waar je in belegd bent. Maar niet getreurd: hij heeft de ervaring en de deskundigheid en werkt met zeer ervaren en gelauwerde buitenlands partners – je voelt je echt wel dom als je de namen van die partners geen belletje doen rinkelen- hiervoor samen. Hij heeft zijn fonds omschreven als een ““absolute return fund”: een fonds dat in alle marktomstandigheden, dus ook dalende markten positief wil én kan scoren. Tot zover de theorie.

Wellicht weten zijn (potentiële) klanten niet wat hen overkomt en ook niet dat ook  veel absolute return fondsen hun doelstelling niet waarmaakten in de voorbije jaren. We kunnen dan ook alleen maar hopen dat die klanten daar na verloop van tijd geen kater bij oplopen. Want in dit geval hadden ze beter geluisterd naar Bob Dylan’s advies in zijn Subterranean Homesick Blues dat luidt: “Don’t follow leaders, watch the parking meters“.   

Niemand beschikt over een glazen bol én waarzeggen waar we in de toekomst financieel en economisch uitkomen is onmogelijk. Hoogstens kunnen we enkele trends aanduiden.

Maar steeds blijft de kans dat het toch anders uitpakt, gezien verschillende elementen op elkaar inspelen. We weten dat we uit het verleden kunnen leren, maar ook dat verleden géén garantie is voor de toekomst (zoals te lezen is bij menig bijsluiter rond financiële producten). En we zijn er nu sinds 2008 wel van overtuigd dat er af en toe toch eens een zwarte zwaan door het landschap zwemt. En eens er 1 gesignaleerd is, kan die zich gaan vermenigvuldigen.

Maar probeer niet te vergeten dat de meerderheid van de zwanen nog voor lange tijd een witte kleur hebben. 

Weinigen, die een rattenvanger van Hamelen gevolgd hebben, zijn behouden teruggekeerd. Denk daar eens aan als weer één of andere whizzkid je zijn ei van Columbus aanprijst nadat hij je eerst de stuipen op het lijf jaagde.

Noot van redacteur: dit is geen afrekening gericht aan 1 specifieke adviseur. Om die reden vermeld ik niet diens naam en diens fonds. Wie het wil kan die bij mij opvragen. Ik wil alleen maar wijzen op de werkwijze (vandaar dat ik typische woorden of begrippen die een alarmbelletje zouden moeten doen afgaan in het rood aangeef). Een werkwijze die in het verleden al regelmatig succes had bij weerloze – of niet-geschoolde particulieren, besmet met Katastrophengeilheit, wachtend/hopend op het onvermijdelijke. Maar die er toch heimelijk er op rekenen dat ze bij de uitverkoren winnaars zullen zijn.