Woorden wekken, maar voorbeelden strekken.

Recent konden we de SFDR-score van onze eigen portefeuille berekenen.

In onze werking hebben we modelportefeuilles als basis voor ons advies naar geïnteresseerde klanten. Maar ons spaargeld zit ook sinds 2012 geïnvesteerd  in een reële portefeuille. We noemen die waarheidsgetrouw DE EIGEN PORTEFEUILLE. Maandelijks vind je op deze blog een vermelding van het behaalde rendement (of verlies) ervan (YTD).

In alle transparantie publiceren we het detail van deze portefeuille. Zo kan je haar evolutie volgen. Je vindt die op de  pagina Ethisch Beleggen? Nu ook via uw verzekeringsmakelaar! op de site van ons verzekeringskantoor Coverbel. Onderaan die pagina staan de linken naar de stand van zaken. Ze geven telkens de situatie op het einde van de vermelde maand weer. Mits doorscrollen zie je dan alle fondsen waarin geïnvesteerd werd/wordt netjes opgelijst.

Gegevens voor de totale portefeuille

Opgelet: bij kolom M, N, O, V & W zijn de getallen die je vindt verrekend met het gewicht dat het specifieke fonds in de portefeuille inneemt. Dit omdat we met deze kolommen vooral enkele specifieke elementen van de totale portefeuille proberen weer te geven. Zoals in

• kolom M in rij 34 : de Summary Risk Indicator : 4,5898 (zou tegen eind 2021 de beter gekende SRRI-score – zie kader tussen de cellen P5 en T14 in de betreffende Excel– voor beleggingsfondsen definitief moeten vervangen)
• kolom N in rij 34 : de Sustainability Rating volgens Morningstar : 4,447 (5 is het hoogst haalbare)
• kolom O in rij 34 : de totaalscore op onze objectiveringsscore : 5,49 (op een schaal tot 10. De maximale score voor een individueel fonds ligt momenteel op 8,25. 74,77 % van de fondsen die wij opvolgen scoort lager dan 5 )
• kolom V in rij 34 :  de SFDR-classificatie: 8,6741 (9 is het hoogst haalbare én de enige score waarmee je jezelf duurzaam mag noemen volgens FSMA)

Wat concluderen we uit de SFDR-score voor de eigen portefeuille?

Met een SFDR-cijfer van 8,6741 is een klein momentje van trots gepermitteerd. Het is een beetje alsof je een gans jaar gestudeerd hebt én je dat eind juni bekroond ziet met een goed rapport.

Het cijfer duidt er op dat de grote helft van het geld in de portefeuille belegd is in fondsen met impact (artikel 9 volgens SFDR). De rest van de investering ging (/gaat -voor de periodieke inleg-) naar fondsen, die geen meetbare positieve verandering beogen, maar in hun beleggingsbeleid wel rekening  houden met 1 of meerdere ESG-aspecten. Daarmee zorgen ze alvast dat ze geen schade berokkenen op de betrokken domeinen (artikel 8 volgens SFDR).

De trots mag ons evenwel niet verleiden om te denken dat we er al zijn. Net zoals een student vanaf september opnieuw andere materie onder de knie moet krijgen. Het werk bij beleggers, die willen inzetten op duurzaamheid, is nooit af. Want:

• regelgeving verandert,
• fondsbeheerders kunnen wijzigen,
• fondsen kunnen andere richtingen opgaan, sluiten of gefuseerd raken,
• nieuwe fondsen, die beter presteren, kunnen aan de horizon verschijnen
• thema’s die momenteel domineren kunnen uit de aandacht verdwijnen ten koste van andere accenten
• ….

Zouden we niet beter alle artikel 8-fondsen verkopen en met het vrijgekomen geld artikel 9-fondsen aankopen?

Er zijn redenen om dit niet te doen:

• de classificatie gebeurt nog altijd door de fondsbeheerder zelf. Is ze wel correct?

Dat betekent dat er in de komende jaren mogelijk (zowel art. 9 – als art. 😎 fondsen door het ijs zakken als onafhankelijke raters ze eens tegen het licht houden.

Mogelijk kan ook de regelgever optreden tegen fondsen die te licht over hun classificatie gaan.

Omgekeerd kan het zijn dat bepaalde artikel 8-fondsen zich met het oog op het invoeren van de regelgeving laag ingeschat hebben om toch zeker geen overschattingsfout te maken. Eens de regelgeving beter onder de knie maken zij misschien een inhaalslag. Wanneer de NFRD van kracht wordt én betere niet- financiële bedrijfsgegevens ter beschikking komen kan zich zo’n moment voordoen.

• spreiden, spreiden, spreiden: de 3 basiswetten van beleggen.

  Eenzijdig voor artikel 9- fondsen kiezen zou het keuze-aanbod danig versmallen. De spreidingsvereiste (een basiswet bij beleggen) kan dan in het gedrang komen. Volgens een recent rapport van FSMA (gebaseerd op gegevens van 706 fondsen), zijn momenteel slechts 3 % van de geanalyseerde fondsen artikel 9-fondsen. Zij vertegenwoordigen 4 % van het in de onderzochte fondsen belegde kapitaal. Vissen in een vijver waar minder soorten vis zitten, zal niet tot een gevarieerde vangst leiden.

• Beleggen blijft risicovol, dus is rendement ook belangrijk

  Er zullen zeker beleggers zijn die uitsluitend naar de morele kant van hun belegging kijken. Ik beleg echter met mijn eigen spaargeld en weet dat mijn pensioenpot als zelfstandige niet eindeloos vol zal steken. Dus wil ik naast de morele kant ook een rendementskant aan mijn belegging. Uiteraard is beleggen steeds tot op zekere hoogte risicovol, maar artikel 9-fondsen scoren niet noodzakelijkerwijze beter op gemiddeld rendement dan hun iets milder selecterende artikel 8-collegas. Waarmee zeker niet gesteld is dat artikel 8-fondsen door de band beter rendement genereren. Het blijft nodig om met de concrete cijfers in de hand afwegingen te maken.

De SFRD-score van de eigen portefeuille is een nieuwe parameter om de graad van duurzaamheid ervan te berekenen. Maar het is slechts 1 van de parameters. En voor een genuanceerd verhaal heb je meer parameters nodig.