Het is een Indian Summer geweest zoals we er al lang geen meer gekend hebben. Maar gezien 1 zwaluw de lente niet maakt, moeten we voorzichtig zijn om hierin een bewijs te zien van de klimaatopwarming. Deze klimaatopwarming lijkt nu eindelijk toch politiek ernstig genomen te worden. Het klimaatakkoord van Parijs werd reeds door diverse grote vervuilers ondertekend. Europa doet moeite om bij te benen-kwestie van ook nog wat in de pap te brokken te hebben bij verdere uitwerking-. België blinkt weer uit door afwezigheid en gebrek aan daadkracht. Leve de efficiëntie van onze staatstructuur ;-).

Het lijkt ook een warme herfst te zullen worden mbt. tewerkstelling.

Caterpillar, AXA en nu ook ING kondigden forse saneringen aan. De mantra jobs, jobs, jobs van de huidige regering dreigt hierdoor ongeloofwaardig te worden. Maar de politieke macht om jobs te creëren is natuurlijk beperkt. Een gezonde begroting, duidelijke richtingen aangeven en die volhouden zou kunnen helpen. Een beleid van schaafplankbezuinigingen pappen en nathouden doet dit niet.

Deze forse arbeidssaneringen worden vaak eenzijdig beschouwd als tegemoetkomingen aan aandeelhouders ten koste van werknemers. Veel minder wordt aandacht besteed aan economische noodzaak tot bijsturing nav. veranderende behoeftes (klanten, consumenten) en veranderende productiewijzen (digitalisering, mondialisering, ….). Het modewoord disruptie zal nog wel een tijdje de dienst uitmaken. We zitten met zijn allen in een geweldige technische versnelling. En er zijn weinig markten om op de verouderde wijze geproduceerde goederen nog blijvend succesvol te kunnen afzetten. Wellicht moeten we de blik vooruit houden en minder vasthouden aan het vertrouwde. Zoals men zegt “het stenen tijdperk is niet gestopt bij gebrek aan stenen”. Er dienden zich gewoon andere -, betere – , flexibelere -, , …. materialen aan waarmee men aan de slag kon.

[embedplusvideo height=”358″ width=”584″ editlink=”http://bit.ly/2dFAWcP” standard=”http://www.youtube.com/v/neShgTczCM0?fs=1″ vars=”ytid=neShgTczCM0&width=584&height=358&start=&stop=&rs=w&hd=0&autoplay=0&react=1&chapters=&notes=” id=”ep6687″ /]

Onze portefeuille boerde globaal gezien lichtjes achteruit in de voorbije maand. Ze eindigt nu op + 0,56 % als we ze afwegen tegen onze posities van begin dit jaar. Obligatiefondsen verloren voor het eerst sinds lang wat aan waarde. De aandelenfondsen met exposure op Europa bolden ook achteruit. Bij sectorfondsen, die inzetten op milieuproblemen lijkt er eerder status quo. Of dit er op wijst dat beleggers  hun posities in in groeimarkten voor de toekomst innemen, is nu nog niet te zeggen.

Wel duidt het er op dat de inschatting om ten gevolge van klimaatakkoord sinds begin 2016 in onze modelportefeuilles een iets grotere gewicht te geven aan klimaatfondsen verantwoord lijkt.