Begin oktober leek het even of de financiële wereld terug op een roetsjbaan zat.

met zijn allen naar beneden= in praktijk niet zo plezant.

Op enkele dagen tijd donderden de beurzen met + 10 % naar beneden. Het leek er even op dat paniek zou uitbreken. Maar uiteindelijk is dit niet gebeurd. De periode vooraleer de 3e kwartaalresultaten losbarsten, werd aangegrepen om wat artificiële lucht uit de beleggingen te laten. Immers sinds nagenoeg 3 jaar lijkt alles alleen maar naar omhoog te kunnen gaan. Wat natuurlijk niet realistisch is. De scherpe val is uiteindelijk tegen het midden van de maand tot stilstand gekomen. Her en der zijn beschermingsmechanismes (stop loss) bij klanten in werking getreden en werden fondsen verkocht, waarbij de gelden naar veiliger oorden versast werden. Achteraf gezien niet nodig, maar ja achteraf is alles gemakkelijk uit te leggen. De eigen beleggingsportefeuille (maandelijks overzicht in excelbestand) heeft ook de rit naar beneden meegemaakt. Hierdoor is het rendement op de portefeuille in vergelijking tot de vorige maand een stuk gedaald. DeYDT-opbrengst staat momenteel op: 3,17  %.

Wie durft kan van zo’n daling gebruik maken om wat goedkoper in te stappen. Maar je moet natuurlijk cash geld en guts hebben. Want niemand weet vandaag op de daling een soort schijnbeweging was of het begin van een trendommekeer.

Zelf kreeg ik eind oktober een belastingsteruggave. Ik heb deze gebruikt om enkele duurzame fondsen bij te kopen via een bancair kanaal. Het gaat over fondsen die niet in mijn eigen aanbod zitten.

 

En ik heb ook rechtstreeks enkele duurzame aandelen ingekocht. In de voorbije jaren heb ik een lijstje van een 60-tal “koosjere” bedrijven aangelegd. Mijn plan is om hiermee ook een gespreide portefeuille op te bouwen. Deze zal veel volatieler zijn dan de fondsen uit mijn portefeuille. Maar als ik ook hier voldoende spreid en die ook als een langetermijnbelegging beschouw, dan is er kans dat ze mee helpen om mijn pensioeninkomen op te bouwen.

 

Zoals ook bij de fondsen die ikzelf promoot, is de dag na de aankoop de minst leuke. Dan zie je immers dat je al tal van kosten betaalde en dat je derhalve flink in het rood staat. Maar ja, zonder eierschalen te breken, geraken we nooit aan een omelet. Je kan instapkosten ook zien als een investering: de opstap naar mogelijk rendement. Het inschrijvingsgeld dat je zelf betaalt om toegang te krijgen tot een gestructureerd aanbod van kennis én mogelijkheden. Een beetje zoals bij de universiteit. Waarmee niet gezegd wordt dat inschrijvingsgeld nodeloos hoog moet zijn.