Eind september verwachtte ik dat het rendement van de eigen portefeuille in oktober  onder druk zou staan. Maar uiteindelijk bleef de richting omhoog behouden.

Immers op de valreep heeft men in Amerika het schuldenplafond tijdelijk verhoogd. En hierdoor werd nipt een financiële crisis vermeden. Hoewel dit pas uitstel van executie is, gezien er begin 2014 al terug afspraken moeten gemaakt worden tussen Democraten en Republikeinen.

Terzelfdertijd bleef het in de voorbije maand in Europa relatief  rustig. In Duitsland heeft de verkiezingsoverwinning van Merkel en de nederlaag van de liberale partij de kaarten zo geschud dat er nog geen nieuwe regering is. Zolang die er niet is, wordt ook niet duidelijk welke de mars-richting zal worden binnen Europa: verder zwaar bezuinigen of stimuleringsmaatregelen nemen om de getroffen economieën terug ademruimte te geven. De windstilte in Europa én de verzwakte positie van de VS hebben ertoe geleid dat de € als munt aanvankelijk verstevigde ten opzichte van de $. Maar naar het einde van de maand ebde dit weer weg. Het rendement (YTD) van de eigen hier te bekjken portefeuille staat nu op 12.68 % .

Voorzichtigheid blijft echter geboden. In de brede financiële pers houden de bronnen die gewagen van een ineenstorting van de financiële markten én zij die fundamenteel optimistisch zijn (zeker voor aandelenbeleggingen) elkaar zou goed als in evenwicht.

Niemand weet wat er te gebeuren staat. Maar eindeloos omhoog is natuurlijk onmogelijk. Ooit moet de VS zijn permanente geldcreatie tot staan brengen en dat zal op zijn minste vertraging in de rendementen veroorzaken (het goedkope geld dat nu naar de beurs vloeit -en niet naar de reële economie- droogt dan op). En de wankele overheidsbudgetten in de ‘ontwikkelde wereld’ kunnen in feite ook niet veel tegenslagen meer verwerken.

De toestand echt grondig aanpakken is er vooralsnog niet bij. Het blijft kortetermijnpolitiek in de meest slechte betekenis van het woord: kop in ’t zand.

Straks komt er binnen Europa een nieuwe stresstest voor banken. Hopelijk is hij degelijker dan deze uit 2011. Toen kwam Dexia als 1 van de meest stressbestendige uit de bus … enkele maanden vooraleer de implosie volgende. Een strengere stresstest zal misschien wel nieuwe problemen aan de oppervlakte brengen. Daar kan dan een kantelmoment uit voortkomen, die de focus mogelijk terug op de zwaktes van Europa legt.

Met Ethisch Beleggen zetten we in op lange termijn en willen we investeren in fondsen, die de sociale- en ecologische problemen kleiner in plaats groter maken. Maar ook onze rendementen bewegen niet los van de rest van de markt.

De MSCI World (puur aandelen) haalde dit jaar tot hiertoe een rendement van 16,88 %. Wij zitten daar met onze portefeuille +/- 25 % onder. Deels te verklaren door het feit dat er ook obligaties in onze eigen portefeuille zitten. En deze scoren dit jaar allen -voorlopig nog maar ?- lichtjes negatief.

Als we echter vergelijken met de rente die de gemiddelde spaarder op zijn rekening krijgt – nemen we 1,5 % : basisrente en getrouwheidspremie opgeteld – dan doen we het verbazend goed. We halen momenteel meer dan het tienvoudige: Procentueel uitgedrukt klinkt het nog indrukwekkender: + 1014,4 % met name.

In deze Halloweendagen is dit toch een beangstigde gedachte voor de +/- 240 miljard euro die op spaarrekeningen schuilt bij banken, waarvan het geweten is dat sommigen in feite “spookhuizen” zijn. Waarmee nog maar eens onderlijnd wordt dat angst verlamd en onproductief is.

Roekeloosheid is echter niet het alternatief. Spreiding komt al beter in de buurt van een valabel antwoord. Want wie belegt heeft af te rekenen met een eigen fantoom: volatiliteit genaamd.