Hoe de concrete portefeuille bewoog in mei kan je via deze link natrekken. Wie een beetje de pers volgde, weet dat de sentimenten erg negatief waren. Het probleem ‘Griekenland‘ zit in quarentaine, nu er nieuwe verkiezingen zijn uitgeschreven tegen midden juni. De burgers zouden er wel eens met hun voeten kunnen stemmen en kiezen voor radicalisering. Die vrees hangt boven de markt. Ook de situatie van Spanje is terug onder de aandacht gekomen. Bankia -al een poging om een stukje van de versnipperde bankencultuur in Spanje te herenigen – heeft bijkomende miljarden gevraagd om niet te kapseizen in de kredietcrisis die er nu huis houdt.
Dit heeft er mee toe geleid dat de € zakte tegenover de $.
Ook in de emerging markets (China & India) zitten we blijkbaar in een groeivertraging.
Er is dus weinig opbeurend nieuws. En dan gaat het vaak van kwaad naar erger in beleggingsland. Het lijkt er dan op dat de bipolaire stoornis waaraan beleggers vaak lijden terug naar zijn depressieve fase doorschoot .
Net zoals spaarder geconfronteerd worden met rendementsverlies omdat de spaarrente terug aan het zakken is, vallen wij momenteel ook buiten de prijzen. Op de eigen portefeuille is er momenteel een potentiëel verlies van 1,67 %. Gezien er eind april nog een winst van meer dan 2 % was, is het duidelijk dat er momenteel bloed vloeit.
Hiermee presteert de portefeuille ongeveer even goed als de MSCI World Index (- 1,86 %). De Bel20 doet het iets beter, want eind mei was die in vergelijking met begin 2012 nog net positief gebleven. Dit in tegenstelling tot zijn Europese broer Eurostoxx50, die op een verlies van 10,59 % staat sind 01/01/2012.
Er lijkt iets merkwaardigs aan de hand bij de duurzaamheidsindexen. Op 31/05 tekende de Dow Jones Sustainable World Index sinds jaarbegin 5,33 % verlies op, terwijl de Dow Jones Sustainable Europe Index in dezelfde periode ondertussen 2,36 % steeg.
Het rendement van onze portefeuille zit daar dus ongeveer middenin. Dus quasi volledig comform met de samenstelling ervan.
Het lijkt er dus op dat de Eurocrisis duurzame bedrijven minder hard treft. Maar dit is een ietwat voorbarige conclusie, gezien ze vooral in ons continent blijkt op te gaan.
- Een niet-geverifieerde these zou kunnen zijn dat de DJ Sustainable World Index meer blootgesteld is aan de Spaanse crisis, dan de Europese Index. In die hypothese gaan we er van uit dat de band tussen Spanje/Portugal en Latijns Amerika intenser is dan die tussen Zuid Europa en Noord Europa.
- Andere hypothese is dat de Europese duurzaamheidindex minder gevolgd wordt dan deze die de volledige wereld beslaat. In dit geval is het logisch dat de DJ Sustainable World eerst beweegt en dat de DJ Sustainable Europe Index slechts met vertraging reageert op het beleggingspessimisme dat we nu ontwaren.
Het is gezien de gegeven cijfers onmogelijk om niet te verwijzen naar de beroemde beurswijsheid Sell in may and go away, but remember to come back in september. Hiermee wordt aangeduid dat de zomermaanden meestal geen winsten opleveren. Maar gezien dit een veralgemening is, hechten we daar beter niet al te veel belang aan. Voor wie de schrik echt te pakken heeft, kunnen we beter het motto van Mark Twain ter overweging meegeven:
‘August is a very difficult month to invest, the others are September, October, November, December, January, February, March, April, May, June and July”.
Het mag duidelijk zijn dat beleggen naast kansen ook risico’s inhoudt. Maar we schreven het reeds elders “wie niet waagt, blijft maagd”. En hoewel we geen masochist zijn, is de moralist in ons er toch van overtuigd dat er geen verdienste is zonder pijn.
Want There Ain’t No Such Thing As A Free Luch “. Of om het in de favoriete taal van Bart De Wever te stellen Per aspera ad astra . Hiermee zijn onze spreuken voor deze bijdrage opgebruikt.
Omdat het hier over een portefeuille gaat, die om didactische redenen gepubliceerd wordt, zullen we niet dadelijk gaan herschikken. Anders kunt u de evolutie van de individuele onderdelen ervan niet volgen.