Op de golven van deze tijd.

Van de populaire VW Golf zijn er niet minder dan 7 versies gemaakt. Volkswagen heeft recent het geweer van schouder verandert en zweert voortaan bij elektrische voertuigen. Onder de naam ID. Het aandeel is recent 1 van de onverwachte toppers uit de zogenaamde ‘oude economie’ geworden. Ze worden in de markt geconcipieerd als de echte Tesla-killer.

De ‘oude economie’ kreeg ook het meeste slagen door COVID-19. Exact 1 jaar geleden beleefden we de eerste golf. Inmiddels zitten we in de derde golf. Hopelijk slaat de vaccinatie voldoende aan, want op 7 versies van de coronagolf zit niemand te wachten. Auto’s, vliegtuigen, winkelvastgoed, banken, verzekeraars, consumptiegoederen (ook letterlijk horeca/restaurants en hun betoeleveraars), reisindustrie, congressen, … het zijn allemaal ‘fossielen’ uit de ‘oude economie’. Eens de lockdowns voorbij kunnen ze weer opveren. Daar is in de recente paar maanden al een voorschot opgenomen. Dit omdat de rente ietwat leek te stijgen en techaandelen hierdoor uit de gratie vielen. Maar na de lockdowns zal toch ook moeten uitgekeken worden welke van die ‘fossielen’ financieel krachtig genoeg blijven om een doorstart te kunnen maken. Een golf van falingen kan zich realiseren, sommige gewoontes blijven wellicht verankerd in ons gedrag (vb. online ipv. offline shoppen), … .

Verzuring groeit.

In onze eigen cocons.

De Paaspauze die ons nu toebedeeld wordt, houdt de kinderen langer van school. De leerachterstand wordt er niet kleiner op. De zenuwen bij veel thuiswerkers worden nog wat langer getest. De mentale gezondheid krijgt een tik. Zeker als deze afhankelijk is van uiterlijke gedragingen (restaurantbezoek, x citytrips/ jaar, …).

De verzuring tussen believers en non-believers mbt. de maatregelen en de vaccinaties blijft ook families verscheuren. Families, die elkaar door kleine bubbels al maanden niet meer fysiek gezien hebben. En waar een goed feest weer plooien zou kunnen platstrijken.

Op wereldschaal.

Waar vroeger Trump en de VS China uitdaagden in de strijd voor het wereldleiderschap, door bijv. de opgang van Huawei te boycotten, zien we recent dat ook China zijn tanden toont.

• Intern werden al te voortvarende tycoons zoals Jack Ma afgeremd. Maar naast Alibaba werd ook de WeChat-eigenaar Tencent  teruggefloten.
• In de handelsoorlog met het Westen wordt recent ook een hoofstuk bijgeschreven. China reageert nu ook openlijk op de westerse kritiek mbt. hun behandeling van de Oeigoerse minderheid in haar land. Groot-Brittannië kon al rekenen op sancties ten gevolge van haar “leugen en desinformatie”-campagne. In haar relatie met het volledige Westen ontzegt China de tegenpartij het recht om zich als kampioen mensenrechten op te werpen.

Meer zelfs. China lijkt er op aan te sturen om de definitie van mensenrechten te herschrijven. Hiermee zet het zichzelf in de verf als ‘superieur’ alternatief voor westerse democratieën. Met een fenomenale economische ontwikkeling en een quasi einde aan de armoede is het niet alleen voor het grootste gedeelte van haar bevolking, maar ook voor tal van andere landen een geloofwaardige leider.

Tant pis, individuele vrijheid  en vrije meningsuiting. Het is alvast tekenend dat Biden zijn investeringsplan mee motiveert als een middel om de economische overmacht ten overstaan van China in stand te houden.

Houdt onze portefeuille stand?

In dit alles bleven we trouw aan onze eigen ethische portefeuille. Was die ook aan een pauze toe? Neen. Ze stoomde redelijk stevig door en steeg naar 4,36 % (YTD).

Nochtans is er niet veel nodig om een schok te veroorzaken. We zagen het de laatste week met 1 (super) containerboot, die zich vast voer in het Suezkanaal. Een cascade van just-in-time leveringen die hun doel niet konden waarmaken was het gevolg. Diverse boten lagen dagen stil (verlies rentabiliteit). Anderen, die voor de omvaart langs Kaap De Goede Hoop kozen, liepen vertraging & bijkomende energiekosten op. Gelukkig dat de mannen (m/v/x) van Boskalis het gevaarte na enkele dagen konden loswrikken. De (nog draaiende) economie leek even stil te vallen. Maar de beurzen deden of hun neus bloedde. Ze liepen nog wat verder uit op de reële economie.

Deglobalisering en kleinschaligheid halen weer (even?) de headlines.

In alle geval het gebeuren met de Ever Given maakt opnieuw duidelijk dat produceren aan het andere einde van de wereld geen duurzame oplossing is. Nu de lonen in China en omstreken de voorbije jaren gestegen zijn, klinkt steeds meer de roep naar bedrijfszekerheid. Iets wat ook met de supply chain van een bedrijf te maken heeft. Ex-president Trump profileerde zich hierop en stimuleerde bedrijven om hun productie terug naar de VS over te brengen. Blijkt nu dat hij hierin toch een punt had. Globalisering is niet alleen een succesverhaal. Het heeft ook vele donkere kanten. Geert Noels zag kans om zijn boek Gigantisme nog eens onder de aandacht te brengen.