3 virussen hielden ons deze maand bezig.
- In eigen land het virus van de partijpolitieke berekening, gekenmerkt door angstzweet voor engagement ten gunste van het land en van haar bevolking.
- In de VS het virus van de verdeelde strategie bij de Democraten en de angst (het zal toch geen respect zijn, zeker?) van de Republikeinen om woelwater Trump voor de voeten te lopen. Behoudens 1 of meer zwarte zwanen lijkt de race om het presidentschap nu al gelopen.
- En ook het Coranavirus, dat vanuit China misschien niet al te dodelijk lijkt te zijn, maakt slachoffers. Het begint haar impact te hebben op de economie. China zit in een omschakelingsfase tussen “fabriek voor de gehele wereld” naar “motor voor welvaart van eigen bevolking”. Maar gezien de omschakeling nog niet volledig is, is de impact van het virus op de wereldwijde economie reëel. Ook de eigen interne consumptie (restaurant, cinema, feesten, …) zal het voelen.
Eerst negeren …
Nochtans bleken de beurzen aanvankelijk vooral ongetemd vooruit te spurten. De BEL20 overschreed zelfs haar piek van 2007. De financiële realiteit lijkt losgekoppeld van de economische realiteit. Centrale banken lijken bang om de teugels strakker te trekken en daar zijn nochtans redenen genoeg voor. Al was het maar omdat de schuldopbouw ook onverkende hoogtes uittest.
Er op rekenen dat dit alles goed blijft gaan, is zichzelf een rad voor de ogen draaien. Alleen, wat moet je doen op een dergelijk moment? Met een zak geld klaarstaan aan de kantlijn, tot het zaakje ineenzakt? Al vaak is bewezen dat slechts een klein percentage van wie dit van plan was dit uiteindelijk ook doet. Als een crisis uitbreekt, is ook daar vaak de durf om te springen plots weggeëbd.
… maar dan toch paniekeren.
De laatste week van de maand sloeg de paniek rond Corona (inmiddels tot COVID-19 omgedoopt) toch toe. Gevolg: de beurzen gingen wereldwijd in vrije val. Zo stond de BEL20 op -13,13 % en de MSCI AC op -7,67 % (YTD). Goud en ook obligaties van ‘veilige emitenten (als Duitsland) genoten van hun statuut als vluchtheuvel bij onrust.
Onze eigen portefeuille bewoog met de algemene beweging mee. Na 2 maanden staat ze op een YTD-rendement van – 3,09 % (*). Het lijkt dus momenteel een beetje op de kater na een carnavalsfeest: we amuseerden ons, maar nu zien we met barstende hoofdpijn de ravage die ondertussen aangericht is. De kans is groot dat vele kleine beleggers, die terug instapten op een hoogtepunt, terug aan de klaagmuur zullen gaan staan. Gezien ze terug dadelijk met verliezen geconfronteerd worden.
Rustig afwachten tot de bui overgewaaid is (en zo je durft van deze tik profiteren om goedkoop aan te kopen) is wellicht het beste advies. Dit is onder meer wat ABN Amro momenteel aan haar klanten adviseert.
Ze doet dit op basis van de beleggingsevolutie bij uitbraak van eerdere virussen. Maar we voegen er toch maar een volledigheidshalve een disclaimer aan toe: de beursreactie op virussen in het verleden is geen garantie voor deze in de toekomst. Als je wil dat het Coronavirus bijkomend financiële slachtoffers maak, moet je nu in paniek overgaan tot verkoop van je aandelen of fondsen. Niet dus.
(*) : omdat de vrije val zich in de laatste week situeerde is het reële verlies op de portefeuille wellicht al iets hoger. De rendementsnoteringen van fondsen zoals we die vinden bij Morningstar lopen soms 1 à 2 dagen achter op de realiteit. Ook in tijden van stijging trouwens.