Meer van hetzelfde: wegdrijven van democratie.

2019 was een raar jaar. Niet alleen zaten in de VS en in Rusland mannen aan de knoppen, die zich weinig aantrekken van wat “een goegemeente” belangrijk vindt. Iets wat we onderhand gewoon zijn. Ook elders in de wereld leek het of autoritaire leiders de macht grepen/kregen. Bolsonaro in Brazilië was de meest opvallende nieuwkomer. Ook Erdogan bleef zich onderscheiden. In China lijkt een sfinx de kaarten uit te delen. Hoewel Xi Jinping dit vooral doet door ‘de kaarten tegen de borst te houden, zodat het niet zo duidelijk is wat hij achter de hand houdt’.

In deze verkilde wereld, wordt de bestaande wereldorde nog niet echt uitgedaagd. Europa loopt zijn Green Deal stilaan warm, maar onduidelijk is of er anderen volgen. Canada, Japan, India,…. echt wegen op het wereldtoneel doen ze niet.

De jeugd roert zich.

Wie het wel deden dit jaar waren jongeren. De Greta’s en Anuna’s groeiden uit tot hoopgevende realisten (voor de enen), terwijl ze voor anderen dan weer de perfecte aanleiding waren om ze met het stempel van overdrijvende hysterica’s te bekladden. Op die manier moet je ze ook niet au serieux nemen.

Dat een ganse nieuwe generatie opstaat en de ouderen met een cynisch “Ok, Boomer” in het gezicht slingert dat zij het geweest zijn die de kansen kregen, maar het collectief verkloot hebben, is alleen confronterend voor wie zich aangesproken voelt. Velen – ook onze politici – laten het niet aan hun hart komen en gaan over tot de orde van de dag: surplacen en hopen dat de ander eerst beweegt. Het klimaatbeleid, sanering overheidsschuld en de vergrijzing, het lijkt niet urgent genoeg om er de tanden in te zetten.

Toch zijn er her en der sprankels van hoop. Mensen en organisaties, die de waan van de dag aan zich laten voorbij gaan en keuzes maken. Keuzes om het met minder te doen, keuzes om niet alleen aandacht voor zichzelf te hebben, keuzes om alternatieven uit te proberen, … .

Keuzes waarbij ze zich soms vergissen en af en toe stevig moeten bijsturen. Maar in alle geval weg van het heilloze voortdoen zonder gunstig perspectief.

Veranderen kan pijn doen.

Voor hen was 2019 niet alleen een jaar van kommer en kwel. Er werd (traag) vooruitgang geboekt: zo wint wereldwijd de divestment-beweging aan invloed (weg van investeringen in fossiele brandstoffen), zo wint wereldwijd het elektrisch rijden en de deeleconomie aan tractie, zo evolueert duurzaam beleggen verder naar de mainstream, … .

Is dit alles genoeg? Feit is dat we voor cruciale jaren staan. Het is nu of nooit om de omslag naar een CO2-neutrale economie te maken. Het nieuwe decennium, dat aan de deur klopt, vraagt van ons allen dat we wat hoger schakelen. Zal het pijn doen? Ja! Ofwel in onze overgangsperiode (investeringen, oude gewoontes begraven, …. zonder dat we er zelf dadelijk beter van worden), ofwel als we alles teveel op hun beloop laten en met onomkeerbare feiten van opwarming, klimaatvluchtelingen, …. geconfronteerd worden. Nu of Later dus.

Onze portefeuille schitterde.

Dat onze eigen portefeuille dit jaar een rendement behaalt van 25,27  % is leuk, maar ook niet meer dan dat. Na een bar 2018 is het makkelijk om beter te doen. Maar de tendens die de portefeuille toont sinds haar opstart in 2012 is natuurlijk veel interessanter. Naast alle literatuur, die dit reeds verraadt, zien we in de eigen praktijk ook dat een sterk accent op duurzaam voor een belegger ook een meerwaarde genereert. Met alle schommelingen er aan verbonden –het leven is nu eenmaal geen rechte lijn omhoog– bewijst ze dat ethiek niet gepaard moet gaan met grote inlevering op rendement. Integendeel lijkt het wel. Dit was onze persoonlijke insteek, toen we in 2012 met dit project begonnen. De feiten bevestigen deze.

En ja, natuurlijk,  we hebben gedeeltelijk op de remonte na een grote crisis kunnen meesurfen. Maar het vergde toch doorzettingsvermogen om de koers aan te houden en zo mogelijk en nodig te verstrakken.

De verkoopresultaten blijven nog wat achter, maar meer en meer zien we tekenen dat we een pionier waren (en zijn). Dat anderen met interesse kijken naar wat we doen. En sommigen zelf wat in onze richting opschuiven. Omdat het te goedkoop is (en gewoon ook niet altijd waar) om te zeggen dat het origineel steeds beter is dan de kopie, zijn we hier niet rouwig om.

Welkom 2020.

We hopen alvast dat het nieuwe decennium de versnelling biedt, die we nodig hebben: op vlak van technologische doorbraken, op vlak van menselijk aanpassingsvermogen en empatisch gedrag, op vlak van dragend leiderschap, … .

En dat daarbij de focus gehouden wordt op wat echt voor ons allen belangrijk is: de duurzame ontwikkelingsdoelen realiseren, zodat de wereld voor ieder van ons een betere plek wordt om te verblijven. We hebben er nog 10 jaar voor. Dit is niet lang. Stilzitten zal dus niet kunnen. Actie zal nodig zijn. Voor ieder die overtuigd is, dat de wereld verbeteren, niet iets voor de anderen is. Maar een taak waar het aangenaam mee wakker worden is. Omdat de zingeving erdoor zonneklaar is.

Dus, hoera, we zijn klaar voor de toekomst. Uw beleggingspatroon kan een goede hefboom zijn in de realisatie van de principes die u zelf belangrijk vindt. We bieden u aan om dit gesprek te voeren. Samen.  Het kan maar verhelderend zijn. Onze inzichten en ervaringen zijn uiteraard noch perfect, noch af. Maar wellicht zijn de bakens die wij kunnen aanbrengen goede houvasten om het nu toch eens met een andere insteek aan te pakken.