We zijn er deze maand even op uit geweest. 14 dagen vakantie in eigen land. Tijd om wat extra aandacht aan de partner te geven. En er ook even de riem af te leggen. We logeerden in ons eigen klein appartementje in een pittoresk dorp tegen de Duitse grens.
Vakantie in de realiteit
Maar toch waren we niet volledig ontkoppeld van thema’s als ethiek en duurzaamheid. Integendeel. Vakantie kan ook herbronning of confrontatie inhouden.
- Tijdens de omzwervingen die we er maakten, waren we getuige van de immense schade die de waterbommen in juli ll. in de omgeving veroorzaakt hebben. Door het feit dat we net Amor Mundi, de post-apocalytische roman van milieu-activist Steven Vromman aan het lezen waren, leek het dat de realiteit de fictie op de hielen zat.
-
Ook tijdens ons bezoek aan NS-Ordensburg Vogelsang, een voormalig opleidingskamp van de NSDAP, konden we niet naast de waterschade kijken. Een braakliggend terrein op de site was omgevormd tot een gigantische stortplaats van weggespoelde – en vernielde huisraad. De permanente tentoonstelling Bestemmung Herrenmensch maakt duidelijk hoe een totalitair regime zijn elite eendimensionaal klaarstoomde. Hoe jongelingen evolueerden van ‘fascinatie’ met – tot uiteindelijk het plegen van misdaden voor het regime van Hitler. Momenteel wordt een gedeelte van het terrein al enkele jaren gebruikt als opvangcentrum voor asielzoekers. Het moet een vreemde gewaarwording zijn om te beseffen dat je als ontheemde -vaak zelf op de vlucht voor moorddadige regimes- (voorlopig) ondergebracht wordt op een plaats waar zo’n kwalijke ideologische geur hangt.
-
Zelfs bij een bezoek aan de Blegny-steenkoolmijnsite en de Abdij van Val-Dieu kwamen we in contact met ESG-thema’s. Uiteraard het vervuilende van de koolontginning en het gebruik van steenkool. Naast de ongezonde werksituatie van kompels en (tot een stuk in de 20e eeuw) kinderarbeid. Een geleid bezoek in de abdij duidde het verzet tegen de Duitse bezetter in WO II verzet. En de inzet om voortvluchtige personen schuilplaatsen te bieden.
Vakantie in de portefeuille?
We waren die periode wel onthecht van beleggingsinfo. Namen geen enkel financieel dagblad door. Het hoofd even laten uitwaaien.
Dus ook niet gemerkt dat er even sprake was van een omslag in het sentiment. Enkele beursdagen waar de pijl naar omlaag ging. Op zich niet abnormaal:
- nu er een einde lijkt te komen aan de supergoede omzetcijfers van vele bedrijven. Niet altijd moeilijk als de referentieperiode 2020 is.
- nu er steeds meer zorgen zijn over coronavarianten, die de zomer van de bevrijding wel eens kort zouden kunnen houden.
- verder komt het einde aan de geldinjectie van de FED (centrale bank in VS) stilaan in zicht
- en loopt de inflatie op. Met een inflatiecijfer van 2,7 % eind augustus zitten we op het hoogste cijfer sinds 10 jaar.
Maar na enkele dagen bleek dat alles toch te keren. De daling zette zich niet door.
Wat deed onze eigen portefeuille terwijl we er in augustus 2021 zelf niet naar keken? Ze nam géén vakantie. In vergelijking met begin van het jaar is er momenteel een rendement van 14,79 %.
Sinds de Covid-depressie in maart vorig jaar lijkt de weg alleen maar omhoog te gaan. Dit kan uiteraard niet blijven duren.
De econoom Keynes zie ooit: “de markten kunnen langer irrationeel zijn dan jij en ik solvabel“. Hij bedoelde het als waarschuwing tegen eigen overschatting.
We pleiten er dus niet voor om zomaar al je geld in (aandelen)fondsen te beleggen. Blijf trouw aan je eigen beleggingsprofiel en hou ook voldoende cash en andere beleggingsmogelijkheden achter de hand.
Is de markt te fel doorgestegen?
Ogenschijnlijk is dit zo.
Daar er echter nog steeds erg veel geld op verlieslatende spaarrekeningen staat én het besef begint door te sijpelen dat je met de rente daar de inflatie niet bijhoudt, is er wellicht nog voldoende munitie om de beurshausse te ondersteunen. beschikbaar. “TINA (There Is No Alternative)” is een overtuiging waar veel mensen van doordrongen raken. Overtuigingen doorstaan echter niet altijd de toets met de realiteit.
We zullen het maar achteraf weten. Als we onze winst uittellen of onze wonden likken.