De eighties popgroep China Crisis had in onze contreien zijn grootste hit met het nummer Wishful Thinking. Het zal een begoocheling zijn die ook veel beleggers de laatste weken hadden. Het oppoken en blussen van de handelsoorlog tussen de VS en China zorgde begin augustus terug voor een globale achteruitgang op de beurzen. Die stopte midden de maand toen Trump blijkbaar terug olie op de golven goot.

Steekt Hongkong het vuur aan de lont?

Nochtans is het niet alleen op handelsvlak onrustig in China. In Hongkong, dat sinds 1997 een onderdeel werd van China, maar er nog steeds een eigen rechtssysteem kan op nahouden, blijft het protest tegen de uitleveringswet duren. Het protest wordt grimmiger en verbreedt tot een vraag naar echte democratische verkiezingen. Afhankelijk van de posities hekelt men het politiegeweld of omschrijft men de protesteerders als gewelddadig tot zelfs terroristisch. Deze laatste omschrijving zou een vrijgeleide kunnen geven aan de Chinese autoriteiten om militair in te grijpen. 30 jaar na het drama op het Tiananmen-plein houden de Chinezen liever een andere spiegel voor aan de wereld. Maar escalatie is mogelijk. En ze zou zelfs kunnen aangestoken, worden door Amerikaanse invloed nu de president daar door de “zelfmoord” van zijn dubieuze vriend Epstein een afleiding nodig heeft om niet nog meer als een ordinaire pussygrabber in beeld te komen.

Belegger (shorter) Steve Eisman ziet in de chaos in Hongkong zelf een potentiële zwarte zwaan. En dan komt het schrikbeeld van augustus 2015 weer naar boven. Inderdaad: de China crisis. De groeicijfers wereldwijd vallen tegen, mede door de onzekerheid van de handelsoorlog en het stokken van de uitvoer naar China. Zeker de Europese autosector lijdt hier onder. En met al haar toeleveranciers is de economische uitval drastisch.

Dat in die situatie ook +/- de helft van Europa zonder stabiele regering zit, de nieuwe Europese Commissie zich nog op gang moet trekken en er in Groot-Brittannië met rasse schreden een no-deal Brexit nadert, doet ook de financiële vooruitzichten geen goed.

Het R-woord of een verlenging van de Bunny Market?

De rentes blijven dalen en ook de beurskoersen namen de laatste weken flink wat gas terug. Uiteraard kleurt dit ook af op onze portefeuille. Deze zakte in augustus met 3,22 % en staat nu sinds  het jaarbegin op een rendement van 15,59 %.

Er is sprake van een recessie en af en toe lees je van een catastrofescenario’s (genre 2008 – google maar eens op “financiële crisis in aantocht”).  Nu de hoed van Mario Draghi leeg lijkt is het maar te vraag wat die van opvolgster Christine Lagarde bevat?

Natuurlijk zijn er steeds doemdenkers. Sommigen koesteren dit om er garen bij te spinnen (merk bijvoorbeeld de gestegen aandacht voor goudaankoop op). Toch zijn er ook indicaties dat alles niet zo’n vaart zal lopen. Zo kent de befaamde Baltic Exchange Dry  Index momenteel zijn hoogste punt in 4 jaar. Als je de grafiek sinds 1985 bekijkt, dan zie je echter dat deze zich toch nog steeds op een redelijk normale hoogte bevindt. De index geeft ruwweg de handel in grondstoffen weer.

Kortom, het worden spannende maanden. Wat niet belet dat de berg uiteindelijk een muis baart. En dan beleven we gewoon een zoveelste rondje in de konijnenmarkt, die de beurs geworden lijkt de laatste jaren. Huppelend op en neer, maar uiteindelijk zonder in een duidelijke richting te bewegen. Het lijkt er precies op dat we om stieren te zien beter op een boerderij en om beren te zien beter in een dierentuin vertoeven. Op de beurs lijken de betrokken dieren  niet meer te vinden.

Maar misschien tovert het rare konijn Boris Johnson toch nog een extra verrassing uit zijn hoed. Zijn actie om het parlement buiten spel te zetten tot net voor de Brexit-deadline, heeft de nieuwsdiensten wel verrast, maar haalde de beurzen niet onderuit.