Oktober lijkt voor de zoveelste keer een doommaand te zullen worden. Sinds begin van deze maand zijn er zware terugvallen op diverse beurzen. Aandelen kelderen in een salamicrash. De zenuwachtigheid stijgt. Wat te doen?

De volkswijsheid zegt dat “wie geschoren wordt stil moet zitten“. Geduldig wachten tot de storm uitgeraasd is, lijkt beter dan halsoverkop en bruusk bewegen. Natuurlijk stemt  het niet vrolijk als je opgebouwd rendement de dieperik ingaat. Maar golfbewegingen zijn relatief normaal in beleggingsland.

Sinds de herfst van 2011 leek het alleen maar opwaarts te kunnen gaan en daar is nu een -naar het er begint uit te zien- een ernstige correctie op. Een correctie die eindelijk gewicht geeft aan het algemeen gevoel dat het economisch niet zo goed gaat en dat de problemen die na 2008 bloot kwamen te liggen niet opgelost zijn. De beweging is wellicht getriggerd door algemene ongerustheid: Oekraïne, IS, ebola op uitbreken, ….

Zoals steeds is overreactie (fel benadrukken van 1 kant van de medaille) vast te stellen. En bij overreactie weet je nooit hoelang die duurt en hoe diep die snijdt. Maar je weet wel dat de slinger ooit terug de andere kant uitgaat.

Natuurlijk, wie pas recent instapte omdat de pers de laatste maanden terug suggereerde dat het nu echt wel nu of nooit een instapmoment was, zal panikeren en mogelijk voor lang zijn rug keren naar risicovol beleggen. Nochtans zijn er weinig alternatieven: de langetermijnrente (OLO op 10 jaar) benadert de 1 %. We moeten er derhalve ook niet op rekenen dat vastrentende producten in de komende periode weer flink gaan opbrengen. De rente op onze spaarboekjes lijkt zelf nog een stukje te zullen zakken.

Wie al een tijdje in de markt zit én zijn winst niet veiligstelde kan beter het geheel even aankijken. Soms  is er dan de neiging om -tegen de trend in- bij te kopen. In een poging om het verlies te verdrinken. Op het huidig moment kunnen we dit niet echt aanraden. Never cath a falling knife. Zolang het niet duidelijk is dat de val gebroken is en er een vaste bodem bereikt is, kan je beter wat afwachten. In 2008 zijn er ook genoeg mensen geweest die dachten dat bank X nu wel niet lager meer kon vallen. Tot hij dit wel deed.

Cash klaarhouden tot er een trendommekeer komt en dan periodiek instappen (dripp feeding) lijkt ons de beste strategie. En in de eigen beleggingen toch eens kijken of je niet kan werken met technieken van stop loss en veiligstelling van winst.

Het is algemeen aanvaard dat de volatiliteit in beleggingsland hoger is dan vroeger (vlugger hoger en ook vlugger weer lager). Daar moet je mee kunnen leven.

Want niet-beleggers kunnen nu misschien wel leedvermaak hebben met de opgelopen verliezen van de beleggings- “losers” . Op termijn zullen ze zich echter wellicht zelf voor de kop slaan. Door zich angstig als een “mietje” op een spaarrekening te parkeren en sinds 2009 daar te genieten van een dalende rente met geen zicht op beterschap in de komende jaren (Capital@Work 30/09/2014), dreigt voor hen de zekerheid van een verloren decennium. En dit zijn dan toch 10 jaar waarin men nagelaten heeft zijn eigen vermogen zo te structureren dat men er later de vruchten van kan plukken.

Wonderoplossingen zijn er niet. Geen risico = geen rendement. Wel risico = kans op rendement. En met overheden in Europa die voor enorme uitdagingen staan, kan je er donder op zeggen dat ooit beleggingsalternatieven, die nu nog gespaard worden ook aan de beurt komen. Zo was ik vorige dinsdag op een studiedag, waarbij 1 fondsbeheerder er fijntjes op wees dat er geleidelijk een gelijk level playing field aan het ontstaan is op vlak van belastingen op vermogens: 25 % op dividend, 25 % roerende voorheffing op vastrentende inkomsten, 25 % op liquidatiebonus bij ondernemers, ….    Volgt er straks 25 % op huurinkomsten ipv. de huidige roerende voorheffing?

We zullen aan al die veranderingen moeten wennen. En onze strategie moeten aanpassen. Want vasthouden aan oude zekerheden in een wereld in volle evolutie is de zekerste weg om vast te lopen. Nieuwe paden zoeken en durven bewandelen (met vallen en opstaan) zal wellicht een betere strategie zijn dan veilig in zijn comfortzone te blijven zitten.

Via Ethisch Beleggen proberen wij u een alternatief aan te bieden dat inspeelt op die wijzigingen:

• aanvaarden van meer risico
• maar zeer sterk spreiden om de risico’s toch te beperken &
• er rekening mee houden dat je belegging de wereld liefst niet slechter maakt.

Kortom, beleggen met aandacht voor de 3 Ps:  People, Planet en Profit.