2 x per jaar zijn er solden in onze consumptiewereld. Begin januari barst de koopdrukte los. Begin juli is het terug van dat.

Reclamefolders en raamstickers met initiële kortingen trekken onze aandacht én wakkeren de kooplust aan. En als die uitgewerkt lijkt, wordt er in een 2 golf al met bijkomende afprijzingen uitgepakt.

Profiteren van de solden of niet?

Veel consumenten zijn er van overtuigd dat er op dat moment echt koopjes te doen zijn en slaan (vaak meer dan volgens eigen behoefte nodig) koopwaren in. Op die manier verschaffen ze winkels ruimte oom de nieuwste mode, de laatste versie van hun toestellen op hun schappen te kunnen presenteren.

Solden in beleggingsland doen zich minder klokvast voor. En ze roepen  steevast andere reacties op. Vooral weerstand.

Oei, wat is er hier aan de hand? Daar durf ik me niet aan wagen! Laat staan dat ik nu iets koop! Laat ik maar wachten tot de prijzen weer op een normaal niveau staan!

Dit is zowat het credo van een gemiddelde belegger geconfronteerd met een forse daling in waarde van aandelen- of beleggingsfondsen.

Daar zit een zekere rationaliteit in (“het is niet omdat iets stevig gezakt is, dat het automatisch koopwaardig is” zullen vele Fortis en Dexia-beleggers, die
2007-2011 meegemaakt hebben u uit eigen ervaring kunnen toelichten.).  Beurswijsheden als ‘never catch a falling knife ‘ & ‘beware of the dead cat bounce‘ (koop niet te vroeg, een heropleving kan erg tijdelijk zijn) zijn er niet voor niets.

Maar evenzeer geldt dat angst -net als euforie- een slechte raadgever is. Psychologisch is het erg moeilijk om tegen de stroom in te gaan. Als mens vertonen we het gedrag van een kuddedier. Dus als iedereen bang wegloopt, is de kans groot dat we mee op de vlucht slaan. Het Engels heeft hier een mooie, cynische uitdrukking voor : 100.000 lemmings can’t be wrong!

De vrees op verlies is dus een erg sterke emotie. Je moet al van goede huize zijn om tegen de massa in te gaan. Nochtans laat Warren Buffett het volgende optekenen:

Wat doe je dan best als er solden in beleggingsland zijn?

Met zijn allen winkeldeuren platlopen zoals bij solden in onze winkels is geen goed idee. Maar buiten de deur blijven is dit ook niet.

Gewoon binnenstappen én kopen wat je leuk én draagbaar vindt , is  wellicht wel verantwoord gedrag.

In onze materie: fondsen, obligaties en aandelen tegen het licht houden en als ze beantwoorden aan uw profiel én potentieel (blijven) hebben, kopen.

Wie bijv. periodiek koopt, koopt in periodes van beursdaling in feite meer stukken voor hetzelfde geld dan wat hij vroeger deed. Dit veroorzaakt een hefboomeffect als het tij keert.

Bovenstaande is dus geen onverdeeld pleidooi voor instappen.

Maar het is zeker ook geen pleidooi om aan de kant te blijven staan. Je verlies is dan wel beperkt tot het verschil tussen de rente op je rekening én de inflatie. Dit is een onweerlegbaar verlies. Een verlies op een belegging kan (dus geen zekerheid) tenminste nog goedgemaakt worden.

Ook hier geldt dat “durf” strategisch de beste houding is. Wie niet waagt, niet wint.