De periode waarop je als belastingsplichtige terug je aangifte voor Aanslagjaar 2012 (Inkomsten 2011) moet opmaken is terug aangebroken. Wie dit nog altijd via een papieren aangifte doet, zal zijn omslag wel in de bus vinden één dezer dagen. Wie in het verleden hiervoor TaxOnWeb (www.taxonweb.be) gebruikte kan zich daar ook van zijn taak gaan kwijten.

Bij het invullen van de rubrieken  pensioensparen of langetermijnsparen zou een mens zich kunnen afvragen: Zijn hiervoor ook ethische alternatieven?

We moeten daar helaas negatief op antwoorden.

Tot midden de jaren 2000 lagen hiervoor structurele plannen op de regeringstafel. Deze waren geïnspireerd door voorbeelden uit de Scandinavische landen.  Maar na het verdwijnen van staatssecretaris Els Van Weert uit de regering, is dit item onder het stof geraakt en werd alle aandacht opgeëist door de financiële crisis. 

De ene pensioenspaarverzekering die een tijdlang het label ethisch toegekend kreeg (First pensioensparen van Ethias) sneuvelde eveneens in de financiële crisis. Ethias diende onderstut te worden door de overheid. En moest in ruil hiervoor onder meer zijn portefeuille First afbouwen. 

Ondanks het feit dat in 2009 vanuit regeringskringen (Didier Reynders) akkoord gegeven werd aan verzekeraars om ook onder de structuur van Tak 23 fiscaal aftrekbaar pensioensparen op te zetten (waarmee deze producten erg gelijkend zouden zijn met de bancaire producten op vlak van pensioensparen), zijn er bij ons weten nog géén verzekeraars die zich daar mee ingelaten hebben.

Zoals je uit de rubriek “In welke fondsen kan je via ons beleggen?” (https://ethischbeleggen.com/fondsenwatenwaaromwelkefondsen) kunt opmaken, is het theoretisch zeker mogelijk om een initiatief te nemen om ethisch pensioensparen in de markt te zetten. Wellicht verwachten verzekeraars dat de interesse en derhalve ook de markt te klein is om dit op een rendabele manier te gaan organiseren.

Ook de banken houden zich daar bij mijn weten niet mee bezig. De vernieuwing die zij de laatste jaren in hun pensioenspaarrekeningen steken, hebben vooral te maken met het verminderen van het beleggingsrisico. Dit omdat de rendementen er de laatste jaren niet erg groot (tot zelfs negatief) waren.

Ethisch pensioensparen zou een open doel voor het ACW kunnen zijn als ze naar zinvolle invulling zoeken om via hun engagement binnen Belfius een meerwaarde te geven voor de ganse Belgische bevolking. Of is iets om mee te nemen in het dossier van New Be. De nieuwe bank die diverse sociale bewegingen van plan zijn op te zetten, omdat ze zich niet meer thuis voelen in het huidig bankaanbod met zijn bonussencultuur.

Maar hoe dan ook, je kan best zowel tijdig aan je belastingsbrief als aan je pensioensopbouw denken. Zie hiervoor: niet vergeten regelen aub . Dit is een Brits filmpje over noodzaak om iets te doen ter voorbereiding van je derde leeftijd.

(*): Wanneer men spreekt van, met of op sint-juttemis bedoelt men gewoonlijk “nooit”. De volledige uitdrukking is “met sint-juttemis, als de kalveren op het ijs dansen”. Jutte zou een koosvorm zijn van Judith, de bijbelse heldin, van wie de naamdag op 17 augustus zou vallen. In augustus ligt er uiteraard geen ijs. En kalveren kunnen niet dansen. Vandaar de betekenis nooit. Deskundigen op het gebied van volkscultuur menen dat dit verhaal uit de lucht gegrepen is en wijzen erop dat noch de heilige Judith noch de heilige Jutta haar naamdag op 17 augustus heeft.

We zouden het hier ook kunnen hebben over het feit dat het ethisch pensioensparen verschoven is naar de “Griekse Kalender“. Maar dit is blijkbaar een foutieve uitdrukking, waarbij het niet gaat hier om de Griekse kalender, maar wel om Griekse kalenden.
Een Griekse kalende stamt eigenlijk af van de Romeinse kalende, de eerste dag van de maand . ‘Iets naar de Griekse kalenden verwijzen’ betekent dus ‘naar nooit , naar iets dat niet bestaat verwijzen’, vermits de Griekse kalenden niet bestaan in tegenstelling tot de Romeinse kalenden.

Zou het kunnen dat de Griekse politici de voorbije jaren meer naar de Griekse Kalenden dan naar de Europese Agenda keken en daarom hun van spuug en plaksel aan elkaar hangende begrotingen niet voldoende aandacht gaven? Tot scha en schande én met zeer zware gevolgen voor de bevolking ter plaatse.

Dat België de voorbije maanden af en toe omschreven wordt als het Griekenland aan de Noordzee , zou alvast erg verontrustend moeten klinken. De opeenvolgende begrotingstekorten sinds meer dan een halve eeuw en de manier waarop daar mee omgegaan wordt,  is alvast niet van die aard om rustig te slapen. Spraakmakend was minister Guy Mathot (1941-2005) met zijn uitspraak “La dette publique, on ne sait pas comment elle est arrivée, mais elle disparaîtra d’elle-même.” (we weten niet hoe de staatsschuld er gekomen is, maar ze zal wel vanzelf verdwijnen). We hopen dat België op vlak van sanering van de overheidsfinanciën niet de tijd neemt tot sint-juttemis. De komende generaties verdienen meer respect. En we weten dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten.