Helaas kunnen we dit ook niet uit de weg gaan.

Valsspelers zijn er in alle middens. Ook de wielersport geeft er een lange traditie in. En soms is de grens tussen doorgedreven me- dische begeleiding en doping erg moelijk te trekken. Wat vandaag niet meer kan, was gisteren algemene praktijk. Wat vandaag nog niet kan, kan morgen wijdverspreid zijn. Aan doping zijn al vele bijdragen gewijd. En toch lijkt het er op dat het merendeel van de mensen dit op 1 of andere manier accepteert als behorend tot het spel. Zoniet, zou het Tourcircus wellicht in elkaar gestuikt zijn.

En natuurlijk is er in de beleggingswereld ook bedrog en zijn er valsspelers. Schurken en slechterikken uit dit wereldje zijn al uitvoerig geportretteerd. Maar 1 van de prototypes is toch Patrick Bateman, het fictieve personage dat in American Psycho geld als slijk verdient op Wall Street. Dit vooral besteed aan een zinledig leven vol “poederen van de neus” en bloedvergieten. Iets waar hij ook nog mee wegkomt.

Maar we moeten het bij doping en beleggen niet alleen hebben over individueel gedrag. Het is een praktijk die de ganse industrie aangetast heeft en waarvan die maar moeizaam herstelt. Banken die tot hefboomfondsen waren uitgegroeid, verzekeraars belust op woekerwinsten, gestructureerde beleggingsproducten waar een kat haar jongen niet meer in vond, …. allen waren tot voor enkele jaren gemeengoed geworden. Totdat ook daar de bubbel barste.

Inmiddels groeit er in de beleggingswereld, net zoals in het wielrennen, het besef dat het zo niet verder kan. Geleidelijk worden initiatieven genomen om alles weer in normale banen te leiden.  Zo geldt er sinds 2011 in België een moratorium op de commercialisering van bijzonder ingewikkelde gstructureerde producten.

Of de koers en de beleggingswereld daardoor transparanter worden? Wellicht wel, hoewel bedrog nooit helemaal uit te sluiten is. Als er een gelijk level playing field komt, dan zal de wedstrijd toch spannend blijven. Zelfs al grijpt men niet langer terug naar verboden middelen.