Het was me de maand wel. Optrekken van de rente in de VS, samen met groeiende onzekerheid over ordentelijk lukken van Brexit, machinaties in Saoudische ambassade te Instanbul,  Europa dat niet zit te wachten op landen die hun begrotingstekort laten oplopen, …. er was genoeg om extra onrust aan te wakkeren. Dit alles bovenop de handelsoorlog, die Trump met o.m. China voert.  Dus volop dalende aandelen in loop van de maand.  Beursindexen (YTD) zijn dan ook gekelderd (Bel 20: -13,38 % – Eurostoxx 50: – 8,75 % – MSCI AC World : – 6,79 %)

Vast staat dat dit alles de modelportefeuilles geen deugd deed.  Ze kleuren momenteel allemaal rood.

Waar eind september 18 van fondsen die wij opvolgen nog positief noteerden tegen 20 negatief (YTD), is de situatie verergerd.

Momenteel zitten we met een overwicht van negatieve rendementen (32 in de min versus 6 in de plus).

Hiermee kan je moeilijk iets rendabel  ineen knutselen. 

Pas later zal duidelijk worden of deze periode moet gezien worden als een koopkans of niet. Beleven we een salamicrash of zitten we in een noodzakelijke tijdelijke aderlating om die oververhitting tegengaat?

De eigen portefeuille kon ook al niet op tegen het gebeuk. Ze staat nu (met als vergelijkingspunt 01/01/2018) op  – 5,19 %. Dat ze het beter doet dan enkele indexen ( zie hoger, maar ook meer specifiek YTD: Dow Jones Sustainability World Index : – 7,69% , Dow Jones Sustainability Europe Index: – 5,73 %)  biedt maar een schrale troost.

Op 6 november hebben  we de tussentijdse congresverkiezingen in de VS.  Dan zal blijken of de POTUS zich verder vrijelijk zal kunnen wentelen in zijn geliefde America First of niet. In het laatste geval zal het gevaar op nieuwe handelsoorlogen wellicht zakken.

Het is niet onmogelijk dat de verliezen tegen het einde van het jaar nog goedgemaakt worden door een eventuele eindejaarsrally. Maar -wegens gebrek aan glazen bol – zijn de kansen hierop niet in te schatten.