Om maar dadelijk met de deur in huis te vallen: de portefeuille, die je hier bij de bijlagen kan terugvinden, verloor in de voorbije maand 0,79 % rente en staat nu met als vergelijkingspunt 01/01/2012 (YTD) op een opbrengst van 3,66 %.

Oktober is een tricky maand op beleggersvlak zo wil de overlevering.

Op 19 oktober was het net 25 jaar geleden dat zwarte maandag op Wall Street plaatsvond. De beurzen zakten toen op enkele dagen erg diep. En volgens onderzoek van de Amerikaanse professor Shiller zijn er sinds 1871 8 jaren geweest waarin in oktober de beurskoersen met meer dan 8 % naar beneden donderden.

Het is dus zoals de Amerikaanse schrijver Mark Twain ooit zei: ‘Oktober is één van de gevaarlijkste maanden om te beleggen in aandelen. De andere zijn juli, januari, september, april, november, mei, maart, juni, december, augustus en februari.’

In feite valt de koersdaling nogal mee en is ze zelfs gezond te noemen. Als we de seizoenssomberte wegfilteren (optimisme doet de beurs floreren en nu de dagen korter worden en het buiten kouder wordt,  zijn we allen wel wat minder opgewekt), kunnen we alleen maar vaststellen dat de beurshausse die zich in de zomer afspeelde tot stilstand gekomen is.  Maar er is momenteel geen spoor van paniek te bekennen. Alleen komt de nuchterheid terug bovendrijven.

De eurocrisis mag dan wel weggedeemsterd lijken, toch kan er niet om het gegeven heen gestapt worden dat er enkele donderwolken boven beleggersland hangen: economische vooruitzichten die niet echt veelbelovend zijn, overheden die op hun tandvlees zitten, …

Macro-ekonomisch komen er nog steeds tegenstrijdige signalen uit bijv. China. Haalt men daar zijn groei of niet? En kan deze nieuwe supermacht de rest van de wereld op sleeptouw nemen?

Verder zijn er ook geopolitieke onduidelijkheden:

• Binnenkort zal ook het Centraal Comitee van de KP in China opnieuw herschikt worden. Zullen de nieuwe machtshebbers voldoende stevig in het zadel zitten en de lijnen van vroeger doortrekken?
• Binnen 1 week weten we of de nieuwe president van de VS de democraat Obama blijft of dat de republikein Romney de touwtjes overneemt.
• En naast de de vraag wie het wordt, komt ook steeds meer de gevreesde fiscale clif in de VS onder de aandacht. Met die fiscale clif wordt de quasi gelijktijdige bezuinigingsnoodzaak in de openbare Amerikaanse financiën bedoeld (waar de overheid de staatsschuld ook al jaren uit de hand laat lopen, Europa is dus absoluut geen unicum) én het wegvallen van diverse belastingsvoordelen nog toegekend aan de bevolking onder Bush junior. Gevreesd wordt voor economische stilstand als zowel de overheid als de burger de vinger op de knip zal moeten houden.
• …

Met de huidige opbrengst van onze portefeuille kloppen we nog ruim de vele mensen die traditiegetrouw zweren bij spaarrekeningen en vastrentende producten als kasbons en termijnrekeningen. Hoewel we het vel van de beer niet mogen verkopen vooraleer hij geschoten is en er zeker nog wolfijzers en geweren op ons pad zullen opduiken, hebben we alvast het voordeel dat we een keuze gemaakt hebben en niet ter plaatse blijven trappelen. En we hebben natuurlijk naast het financiële- ook de geruststelling van maatschappelijk rendement op onze belegging.

Wie de spreiding in onze portefeuille ziet en eens terugkijkt naar de waarde ervan in de voorbije maanden, zal zien dat de diverse onderdelen ervan elk op hun eigen tempo bewegen. Hoewel de tendens in oktober duidelijk lichtjes achteruit was, zijn er toch enkele fondsen in geslaagd om hetzij stabiel of positief te evolueren. Spreiding kan daarom niet genoeg benadrukt worden voor wie wenst te beleggen. Met onze portefeuille bewijzen we dat dit ook kan voor wie er bewust voor kiest om ethisch te beleggen.