En plots was daar deze maand eventjes de paniek terug.

In feite ging het om de terugkeer naar de normaliteit na +/- 18 maanden gestage groei in aandelenland. Wereldwijd gingen er miljoenen euro’s in rook op. Ook in de eigen portefeuille konden we dit voelen. Ik typte er bijna “helaas” bij. Maar dit zou op al te grote emotie duiden. En emotie is nu iets was sterk tegen de eigen belangen speelt als die al te grote impact krijgt.

Onze portefeuille ging dus ook in het rood. Sinds begin 2018 zitten we eind februari op een verlies van  -1,39 %  

Maar ze is ook iets uitgebreid. In een eerder artikel hebben we belicht dat Carmignac voortaan met 3 fondsen inzet op duurzaamheid. 1 van deze fondsen “Carmignac Emergents” steekt al sinds 2015 in een maandelijkse beleggingsopdracht via mijn vennootschap. Ik beleg € 250 / maand. 20 % ervan wordt besteed aan eenheden Carmignac Emergents. Reden van selectie was de overtuiging dat groeimarkten, hoewel volatieler dan belegging in ontwikkelde landen, niet mogen ontbreken in een gespreide portefeuille die een lange termijn (10 jaar of meer) overspant.

Ik heb die € 50 bruto per maand nu ook opgenomen in mijn persoonlijke portefeuille. De fiscaliteit tussen investeren via vennootschap en als particulier is niet volledig gelijk. Op vlak van verzekeringstaks moet de eerste 4,4 % betalen, terwijl de laatste slechts 2 % betaalt. In de weergave binnen de eigen portefeuille doe ik alsof het een particulier aankoop is en geef ik de cijfers weer met op basis van 2 % taks + instapkosten. Zo blijven de cijfers relevant voor particulieren die de portefeuille willen opvolgen.

De ongerustheid, die begin deze maand over de markten daalde, had volgens de financiële pers nog niets met de Italiaanse verkiezingen te maken. Het zijn verkiezingen waar ook in de weegschaal ligt of het populisme zal doorbreken. 2017 was wat dat betreft geruststellend. De vrees die respectievelijk in Nederland, Frankrijk en Duitsland hierrond ontstond, bleek ongegrond. Of de bezorgdheid nu ook weer met een sisser afloopt en de (links-)populistische  Vijfsterrenbeweging van Beppe Grillo  en/of Berlusconi’s terugkeer met zijn Forza Italia flopt, weten we op vandaag niet.

In alle geval de verkiezingen in Italië kunnen komende maand weer koren op molen zijn voor druk aan de verkoperszijde. Een moeizame coalitievorming of accenten die aantonen dat staatschuld er ook door nieuwe bewindsploeg verder zal oplopen kan voldoende zijn. De in februari 2018 wakker geworden  volatiliteit kan dus ook in de komende weken weer stijgen.

Dat Xi Jinping de macht in China verder  naar zich toetrekt zou op wereldschaal gezien op termijn wel eens het belangrijkste politieke feit van deze maand kunnen zijn.