Terwijl de lente uitblijft in ons land en zelfs dat aan de global warming toegeschreven wordt ( – zie hier -), zijn we aan het einde van het eerste kwartaal van dit jaar gekomen.
What you see is not what you get !
De verwachting van om aan kwartaalrapportering te doen is 1 van de redenen waarom beursgenoteerde bedrijven moeilijk een langetermijnstrategie kunnen volgen en afglijden naar kortzichtigheid. Ook één van de redenen waarom nogal wat bedrijven uiteindelijk afzien van een beursnotering of een delisting aanvragen.
Toch blijft het in de financiële pers na ieder kwartaal lijstjes regenen die rendementen bevatten. Zo lezen we dat obligatiehouders van overheidspapier geconfronteerd worden met negatieve rendementen en biedt het rendement van aandelen een erg gevarieerd pallet aan cijfers op. Nederland en Duitsland kenden sinds begin 2013 een gemiddelde stijging van 2 %, Frankrijk 3 %, Luxemburg ging – 2% en in België haalden we 5 %. De zogenaamde BRICS-landen deden het ook niet schitterend (Brazilië – 4 %, Rusland -2 %, Indië 0 % , China 2 % en South-Africa -4 %). In het Midden Oosten, bij andere Aziatische tijgers, in Australië Nieuw-Zeeland, Chili, Argentinië, Mexico ,VS en dichter bij huis Ierland, Zweden, Servië, Roemenië en Bulgarije, Kroatië en Montenegro werden flink hogere cijfers gehaald.
Zelf met Pasen leg je beter niet alle eieren in dezelfde mand.
Dit wijst er nogmaals op hoe belangrijk het is om te diversifiëren.
Het was een maand waarbij het Amerikaanse begrotingsprobleem (het sequester) bijna volledig uit de actualiteit verdween. Maar daarom nog niet weg is.
Een maand ook waarbij de Eurocrisis nog eens om de hoek kwam kijken. Ditmaal door de implosie van de 2 grootste banken in Cyprus. De EU kreeg derhalve nog eens de kans om zijn ogenschijnlijk vast stramien (paniekvoetbal met beslissingsblunders en naderhand rechttrekken) toe te passen op een uit de hand gelopen en niet tijdig opgevolgde situatie. Lees verder →
