Het einde van de vakantie en het begin van het nieuwe schooljaar. En ook bij tal van organisaties schiet men terug in gang om tot en met juni volgend jaar zijn werking te ontplooien. September is vaak een ijkpunt. Is onze belegging inmiddels opnieuw wakker geworden?
Als we de cijfers bezien niet echt. Ze verloor wat in waarde en strandt voorlopig op een rendement van 2,73 % (YTD). Waren we bijgelovig, dan hadden we dit kunnen verwachten. September lijkt immers een abonnement te hebben op de omschrijving slechtste beleggingsmaand van het jaar.
Wordt 2018 een maat voor niets?
In alle geval lijkt het er op dat 2018 met 3/4 van het jaar achter de rug niet echt een topper wordt.
Niet voor de gewone spaarder, die al jaren in een wurggreep zit van rentes die niet eens de inflatie compenseren.
Maar ook niet van mensen, die dit ingezien hebben én er voor kozen om de
veiligheid te verlaten in ruil voor kans op betere rendementen.
Zo staan 13 van de 24 modelportefeuilles die we voor 2018 uitgewerkt hadden (lichtjes) in het rood. Hoewel ze het toch beter doen dan de huidige resultaten (YTD) van Eurostoxx50 (-2,99 %) en Bel20 (-6,85).
En van de momenteel 48 diverse fondsen, die we opvolgen, staan er 20 momenteel op verlies (YTD).
Seizoenen komen en gaan. Laat de tijd zijn werk doen.
Natuurlijk kan men een belegging niet op een korte termijn-beweging afrekenen en gaat beleggen nu eenmaal gepaard met risico. Maar allemaal zien we er blijer uit als we zwarte – in plaats van rode cijfers zien.
Omgaan met volatiliteit. Het is iets wat nog niet in onze genen zit.
Niet bij trouwe spaarders, die zich vastklampen aan de hoop dat de zekerheid én de hoge rentes, die ze tot 10-15 jaar terug konden opstrijken zullen terugkomen én in afwachting hun super lage rentevergoeding slikken.
Maar ook niet bij (beginnende) beleggers, die tevreden neerkijken op klassieke spaarders op momenten dat hun investeringen het goed doen, maar bij 1 of meerdere bruuske dalingen alsnog tot verkoop van hun investering overgaan.
“… One hasn’t got time for the waiting game …” horen we in September Song van Kurt Weill. Het is niet alleen in ons liefdesleven dat ongeduld ons dit parten speelt.
Met een ongeregelde Brexit aan onze achterdeur en met o.m. tussentijdse verkiezingen voor de deur in de VS, zijn er weinig tekenen die op korte tijd fors beterschap beloven. Al is een eindejaarsrally nooit uit te sluiten.